سیتالوپرام چیست؟ خواص و عوارض سیتالوپرام

در این مقاله با مفاهیم کلی سیتالوپرام، هشدارها، عوارض و موارد مصرف آن بیشتر آشنا خواهید شد. تا انتهای این مطلب را مطالعه نمایید تا اطلاعات کامل این دارو را به دست آورید.

 

سیتالوپرام چیست؟ “citalopram”

سیتالوپرام یک داروی ضدافسردگی است که به گروهی از داروها موسوم به مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین “serotonin” (SSRIs) تعلق دارد.

قرص سیتالوپرام برای درمان افسردگی استفاده می‌شود.

همچنین سیتالوپرام ممکن است برای اهدافی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

 

هشدارها در جهت مصرف سیتالوپرام “citalopram”

در صورت مصرف پیموزید “pimozide” یا با تزریق متیلن بلو “methylene blue” نباید از سیتالوپرام استفاده کنید.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده MAO مانند ایزوکربوکسازید “isocarboxazid”، لینزولید “linezolid”، تزریق متیلن بلو “methylene blue”، فنلزین “phenelzine”، راساژیلین “rasagiline”، سلژیلین “selegiline” یا ترانیل سایپرومین “tranylcypromine” استفاده کرده‌اید، از سیتالوپرام استفاده نکنید.

برخی از جوانان، در زمان اولین مصرف داروی ضد افسردگی خود، به خودکشی فکر می‌کنند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن آن را به پزشک خود گزارش دهید.

همان‌‌طور که در بالا ذکر شد، هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن آن مانند: تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات پانیک (هراس)، مشکل در خواب یا اگر احساس تحریک‌پذیری، آشفتگی، رفتار خصمانه، پرخاشگیر، بی‌قراری، بیش فعالی (از نظر روحی یا جسمی) می‌کنید یا افسرده شده‌اید و در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خود فکر می‌کنید، به پزشک خود گزارش دهید.

از تجویز سیتالوپرام به افراد زیر 18 سال بدون نظر پزشک خودداری کنید. این دارو برای استفاده در کودکان تأیید نشده است.

قبل از مصرف دارو یا قرص سیتالوپرام به موارد زیر توجه کنید

در صورت حساسیت به سیتالوپرام یا اسیتالوپرام یا اس سیتالوپرام “escitalopram” (لکساپرو “Lexapro”) یا اگر پیموزید مصرف می‌کنید، نباید از این دارو استفاده کنید. در مورد حساسیت به اس سیتالوپرام با پزشک خود صحبت کنید.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده MAO استفاده کرده‌اید، از سیتالوپرام استفاده نکنید. در این شرایط، تداخل دارویی خطرناکی ممکن است رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، راساژیلین، سلژیلین، ترانیل سایپرومین و موارد دیگر است.

برای اطمینان از بی‌خطر بودن سیتالوپرام، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• خونریزی یا اختلال لخته شدن خون؛
• بیماری کبد یا کلیه؛
• گلوکوم “glaucoma” زاویه باریک؛
• تشنج یا صرع؛
• بیماری قلبی، نارسایی قلبی، اختلال ریتم قلب، ضربان قلب کند یا سابقه اخیر حمله قلبی؛
• سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی؛
• عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون شما)؛
• اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)؛
• سابقه سوءمصرف مواد مخدر یا افکار خودکشی

برخی از جوانان هنگام اولین مصرف داروی ضد افسردگی خود، به خودکشی فکر می‌کنند. پزشک باید پیشرفت شما را در ویزیت‌های منظم بررسی نماید. خانواده یا سایر مراقبین شما نیز باید نسبت به تغییرات خلقی یا علائم شما هوشیار باشند.

مصرف داروی ضد افسردگی SSRI در دوران بارداری ممکن است باعث مشکلات جدی ریه یا عوارض دیگر در نوزاد شود. با این حال، در صورت قطع مصرف داروی ضدافسردگی، ممکن است دچار عود افسردگی شوید. در صورت باردار شدن سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون نظر پزشک، شروع یا متوقف نکنید.

سیتالوپرام می‌تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. اگر در دوران شیردهی هستید، باید خطرات و مزایای استفاده از قرص سیتالوپرام را مورد بحث و بررسی قرار دهید.

این دارو را بدون توصیه پزشک به افراد زیر 18 سال ندهید. سیتالوپرام برای استفاده در کودکان تأیید نشده است.

 

چگونه باید سیتالوپرام را مصرف کنم؟

سیتالوپرام را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل‌های برچسب یا راهنمای نسخه خود را دنبال کنید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. از این دارو در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مدت توصیه شده، استفاده نکنید.

داروی مایع را با سرنگ دوز ارائه شده یا با قاشق مخصوص اندازه‌گیری دوز یا فنجان دارو اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه‌گیری دوز ندارید، حتما آن را از داروخانه تهیه نمایید.

این احتمال وجود دارد که 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. طبق دستورالعمل مشخص شده، از دارو استفاده کنید و در صورت عدم بهبود علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف دارو یا قرص سیتالوپرام را به طور ناگهانی متوقف نکنید زیرا ممکن است علائم ترک ناخوشایندی داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه و با خیال راحت می‌توانید استفاده از این دارو را متوقف کنید.

سیتالوپرام را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت، نگهداری نمایید.

 

اطلاعات دقیق دوز  مصرفی سیتالوپرام

دوزهای مصرفی سیتالوپرام متفاوت است و بسته به بیماری شما سیتالوپرام ۲۰، قرص سیتالوپرام۲۰ و اس سیتالوپرام ۱۰ یا موارد دیگر، توسط پزشک تجویز می‌گردد.

قرص لگزاتال 10 اس سیتالوپرام برای چیست

دوز اولیه مصرفی اس سیتالوپرام، 10 میلی گرم و یک بار در روز می‌باشد که با توجه به نوع بیماری این دوز تا 20 میلی گرم نیز توسط پزشک افزایش می‌یابد. به طور کلی این دارو برای درمان افسردگی، تجویز می‌گردد و برای نوجوانان و بزرگسالان، در بیماری فعلی آن‌ها تجویز خواد شد.

اگر دوز مصرفی سیتالوپرام را فراموش کنم، چه اتفاقی می‌افتد؟

به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان دوز برنامه‌ریزی شده بعدی شما فرا رسیده است، دوز فراموش شده را کنار بگذارید. برای جبران دوز فراموش شده، از داروهای اضافی ا دوز بیشتر این دارو استفاده نکنید.

در صورت مصرف بیش از حد سیتالوپرام چه اتفاقی می‌افتد؟

در صورت مصرف بیش از حد سیتالوپرام، به دنبال اورژانس پزشکی باشید یا با 115 تماس بگیرید. این شرایط ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. درباره مصرف بیش از اندازه دارو، با پزشک خود مشورت کنید. عوارض احتمالی پیش آمده را با پزشک خود در میان بگذارید و از او کمک بخواهید.

در زمان مصرف سیتالوپرام، از چه چیزی باید اجتناب کرد؟

قبل از مصرف داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID)، از پزشک خود بخواهید تا درد، آرتروز، تب یا تورم را بررسی کند. این داروها شامل آسپرین، ایبوپروفن (Advil ، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک “diclofenac”، ایندومتاسین “indomethacin”، ملوکسیکام “meloxicam” و موارد دیگر است. استفاده از NSAID با سیتالوپرام ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.

نوشیدن الکل می‌تواند عوارض جانبی سیتالوپرام را افزایش دهد.

این احتمال وجود دارد که سیتالوپرام، تفکر یا واکنش‌های شما را مختل کند. در صورت رانندگی یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.

 

عوارض جانبی سیتالوپرام یا به طور کلی عوارض سیتالوپرام چیست؟

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به سیتالوپرام، فوریت‌های پزشکی را دریافت کنید؛ این علائم شامل بثورات پوستی یا کهیر؛ مشکل در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو می‌باشد.

هرگونه علائم جدید یا بدتر را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکل در خواب، یا اگر احساس می‌کنید تکانشی، تحریک‌پذیر، آشفته ، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (از نظر روحی یا جسمی)، بیشتر هستید افسرده باشید یا در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خود فکر کنید.

در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

احساس سبکی سر مثل اینکه ممکن است از حال بروید؛

تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم یا دیدن هاله در اطراف چراغ‌ها؛

سردرد همراه با درد قفسه سینه و سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع یا تپنده؛

واکنش شدید سیستم عصبی-ماهیچه‌های بسیار سفت (سفت)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، احساس این که ممکن است از حال بروید.

سطوح بالای سروتونین در بدن-تحریک، توهم، تب، ضربان قلب سریع، رفلکس‌های بیش فعال، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش کردن؛

سطوح پایین سدیم در بدن-سردرد، گیجی، اختلال در گفتار، ضعف شدید، استفراغ، احساس ناپایداری.

عوارض جانبی رایج سیتالوپرام ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات حافظه یا تمرکز؛
• سردرد، خواب آلودگی؛
• خشکی دهان، افزایش تعریق؛
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن؛
• افزایش اشتها ، تهوع ، اسهال ، گاز؛
• ضربان قلب سریع، احساس لرزش؛
• مشکلات خواب (بی‌خوابی)، احساس خستگی؛
• علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، عطسه، گلودرد؛
• تغییرات در وزن؛
• مشکل در ارگاسم

این یک لیست کامل از عوارض جانبی نیست و سایر موارد ممکن است رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. شما ممکن است عوارض جانبی را به FDA در شماره 1-800-FDA-1088 گزارش دهید.

عوارض قرص سیتالوپرام (جزئیات بیشتر)

در این متن، عوارض جانبی قرص سیتالوپرام را به طور عمیق‌تر مطالعه نمایید و با شرایط خود تطبیق دهید. اگر این موارد در شما صادق بود، آن را با پزشک در میان بگذارید. اطلاعات بیشتر را از پزشک متخصص خود دریافت نمایید. این احتمال وجود دارد که برخی از عوارض احتمالی، مورد تایید پزشک باشد و هیچ جای نگرانی وجود نداشته باشد.

 

چه داروهای دیگری بر سیتالوپرام تأثیر می‌گذارند؟

مصرف سیتالوپرام با داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی شما شده یا تنفس شما را کند، می‌کند می‌تواند عوارض جانبی خطرناک یا مرگ را به دنبال داشته باشد. قبل از مصرف قرص خواب، داروی مسکن مخدر، داروی تجویز سرفه، شل کننده عضلات یا داروی اضطراب، افسردگی یا تشنج از پزشک خود بپرسید.

بسیاری از داروها می‌توانند با سیتالوپرام تداخل داشته باشند. همه تعاملات احتمالی در اینجا ذکر نشده است.

پزشک خود را در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر گونه مصرف یا قطع مصرف، به ویژه موارد زیر مطلع کنید:

• سایمتیدین “cimetidine”؛
• لیتیوم “lithium”؛
• مخمر سنت جان ” John’s wort”؛
• تریپتوفان “tryptophan” (گاهی اوقات L-triptophan نیز نامیده می‌شود)؛
• رقیق کننده خون (وارفارین “warfarin”، کومادین “Coumadin”، ​​ژانتوون “Jantoven”)؛
• هر داروی ضد افسردگی دیگر؛
• داروهای قلبی؛
• دارو برای درمان اختلالات روانی؛
• داروی سردرد میگرنی تریپتان “triptan”.

این فهرست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر می‌توانند با سیتالوپرام تداخل داشته باشند. این داروها شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. لیستی از تمام داروهای مصرفی خود به ارائه دهنده خدمات درمانی که شما را درمان می‌کند، بدهید.