هیدروکسی کلروکین چیست؟ خواص و عوارض و هشدارهای مصرف

در این متن درباره هیدروکسی کلروکین، نحوه مصرف دارو، عوارض احتمالی و هشدارهایش بیشتر بخوانید. همیشه به منظور مصرف یا توصیه دارو به افراد دیگر، مشورت با پزشک متخصص را در اولویت قرار دهید. همچنین شما نباید بدون تجویز پزشک، هیچ دارویی مصرف نمایید.

Plaquenil یا هیدروکسی کلروکین “hydroxychloroquine” چیست و چگونه استفاده می‌شود؟

Plaquenil (هیدروکسی کلروکین) یک داروی ضد مالاریا است که برای درمان یا پیشگیری از مالاریا استفاده می‌شود؛ مالاریا بیماری ناشی از انگل‌هاست که از طریق گزش پشه وارد بدن می‌شود. همچنین Plaquenil برای درمان علائم آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا سیستمیک استفاده می‌شود. Plaquenil به شکل عمومی موجود است.

 

به طور کلی قرص هیدروکسی کلروکین یا Plaquenil چه شرایطی ایجاد می‌کند؟

• حالت تهوع
• استفراغ
• درد یا گرفتگی معده
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• اسهال
• سرگیجه
• احساس گیجی و بی حسی
• سردرد
• چیزی در گوش شما زنگ می‌زند
• تغییرات خلق و خوی
• عصبی بودن
• تحریک‌پذیری
• بثورات پوستی
• خارش یا
• ریزش مو.

در صورت مشاهده شرایط ناخوشایند جدی Plaquenil از جمله موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• ضعف عضلانی
• تکان خوردن ناگهانی
• حرکت کنترل نشده
• از دست دادن تعادل یا هماهنگی
• تاری دید
• حساسیت به نور
• دیدن هاله‌ یا سایه در اطراف چراغ‌ها
• پوست رنگ‌پریده
• کبودی آسان
• خون‌ریزی
• گیجی
• افکار یا رفتارهای غیرمعمول یا
• تشنج (لرزش).

هشدار در مصرف قرص هیدروکسی کلروکین سولفات

پزشکان باید قبل از تجویز هیدروکسی کلروکین، اطلاعات خود را با شرایط و بیماری‌های فرد بیمار به روز کنند.

سولفات هیدروکسی کلروکین یک جامد کریستالی بی‌رنگ است که حداقل تا 20 درصد در آب حل می‌شود.

قرص PLAQUENIL (هیدروکسی کلروکین سولفات) حاوی 200 میلی گرم سولفات هیدروکسی کلروکین معادل 155 میلی گرم پایه است و برای تجویز خوراکی استفاده می‌شود.

مواد غیر فعال: دیبازیک کلسیم فسفات “Dibasic Calcium Phosphate”، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز “Hydroxypropyl Methylcellulose”، منیزیم استئارات “Magnesium Stearate”، پلی اتیلن گلیکول 400 “Polyethylene glycol 400″، پلی سوربات 80 “Polysorbate 80″، نشاسته ذرت، دی اکسید تیتانیوم “Titanium Dioxide”.

 

موارد مصرف هیدورکسی کلروکین

• مالاریا

PLAQUENIL در بیماران بزرگسال و کودکان برای موارد زیر تجویز می‌شود:

درمان مالاریای بدون عارضه ناشی از Plasmodium falciparum ، Plasmodium malariae ، Plasmodium vivax و Plasmodium ovale.

پیشگیری از مالاریا در مناطق جغرافیایی که مقاومت کلروکین گزارش نشده است.

محدودیت‌های استفاده از هیدروکسی کلروکین سولفات

PLAQUENIL در موارد زیر توصیه نمی‌شود:

درمان مالاریای پیچیده

درمان مالاریا با سویه‌های مقاوم به کلروکین یا هیدروکسی کلروکین گونه‌های پلاسمودیوم.

درمان مالاریا در مناطق جغرافیایی که در آن مقاومت به کلروکین رخ می‌دهد یا زمانی که گونه‌های پلاسمودیوم شناسایی نشده است.

پیشگیری از مالاریا در مناطق جغرافیایی که در آن مقاومت به کلروکین رخ می‌دهد.

پیشگیری از عود vivax یا P. ovale به دلیل فعال نبودن آن در برابر مراحل مرحله کبدی هیپنوزوئیت این انگل‌ها. برای درمان ریشه‌ای عفونت‌های P.vivax و P. ovale، درمان همزمان با داروی 8 آمینوکینولین ضروری است.

برای اطلاع از جدیدترین اطلاعات در مورد مقاومت دارویی، به آخرین توصیه‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها مراجعه کنید.

• روماتیسم مفصلی

PLAQUENIL برای درمان آرتریت روماتوئید حاد و مزمن در بزرگسالان تشخیص داده شده است.

• لوپوس اریتماتوی سیستمیک

PLAQUENIL برای درمان لوپوس اریتماتوز سیستمیک در بزرگسالان تشخیص داده شده است.

• لوپوس اریتماتوز مزمن دیسکوئید

PLAQUENIL برای درمان لوپوس اریتماتوز مزمن دیسکوئید در بزرگسالان تشخیص داده شده است.

مقدار و نحوه مصرف هیدروکسی کلروکین

PLAQUENIL را به صورت خوراکی با غذا یا شیر مصرف کنید. قرص‌ها را خرد یا تقسیم نکنید.

• دوز برای مالاریا در بیماران بزرگسال و کودکان

PLAQUENIL در كودكان با وزن كمتر از 31 كيلوگرم توصيه نمي‌شود، زيرا كمترين مقدار موجود (200 ميلي گرم) از دوز توصيه شده براي اين بيماران زیاد است و نمي‌توان آن را تقسيم كرد.

 

پیشگیری از بروز بیماری مالاریا با مصرف هیدروکسی کلروکین

درمان با هیدروکسی کلروکین، باید 2 هفته قبل از سفر به منطقه بومی شروع شود. به بیمار توصیه کنید، دوز پیشگیری را یک بار در هفته و 2 هفته قبل از سفر به منطقه بومی مصرف کند و همان دوز هفتگی را در منطقه بومی ادامه دهد همچنین او باید 4 هفته پس از خروج از منطقه بومی نیز آن درمان را پیش ببرد.

دوز هیدروکسی کلروکین توصیه شده برای پیشگیری از مالاریا عبارت است از:

بیماران بزرگسال: 400 میلی گرم یک بار در هفته

بیماران کم سن و کودکان با وزن 31 کیلوگرم یا بیشتر: 6.5 میلی گرم/با توجه به وزن واقعی بدن (تا 400 میلی گرم) یک بار در هفته

درمان مالاریای بدون عارضه با مصرف هیدروکسی کلروکین

دوزهای درمان مالاریای بدون عارضه عبارتند از:

• بیماران بزرگسال: ابتدا برای بیمار 800 میلی گرم تجویز کنید. سپس 400 میلی گرم هر 6 ساعت طی 24 ساعت و نهایتا تا 48 ساعت پس از دوز اولیه (دوز کل = 2000 میلی گرم) تجویز کنید.
• بیماران کم سن و کودکان با وزن بزرگتر یا مساوی 31 کیلوگرم: ابتدا 13 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بیمار (حداکثر 800 میلی گرم) تجویز کنید. سپس 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم (حداکثر 400 میلی گرم) در 6 ساعت طی 24 ساعت و نهایتا تا 48 ساعت پس از دوز اولیه (دوز کل = 31 میلی گرم در کیلوگرم تا 2000 میلی گرم) تجویز کنید.
• برای درمان ریشه‌ای عفونت‌های vivax و P. ovale، درمان همزمان با داروی 8 آمینوکینولین ضروری است.

 

دوز تجویزی هیدروکسی کلروکین برای آرتریت روماتوئید در بزرگسالان

دوز توصیه شده عبارت است از:

دوز اولیه: 400 میلی گرم تا 600 میلی گرم روزانه به عنوان یک دوز روزانه یا دو دوز تقسیم شده. اثر هیدروکسی کلروکین تجمیعی است و ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها برای حداکثر تاثیر درمانی دارو، زمان نیاز باشد. دوزهای روزانه بیش از 5 میلی گرم بر کیلوگرم (وزن واقعی) هیدروکسی کلروکین سولفات، باعث افزایش بروز رتینوپاتی می‌شود.

دوز مزمن: 200 میلی گرم یک بار در روز تا 400 میلی گرم در روز، به عنوان یک دوز واحد یا دو دوز تقسیم شده.

کورتیکواستروئیدها “Corticosteroids”، سالیسیلات‌ها “salicylates” و سایر عوامل ضد روماتیسمی ممکن است همزمان با PLAQUENIL استفاده شوند.

میزان مصرف هیدروکسی کلروکین برای درمان لوپوس اریتماتوز سیستمیک در بزرگسالان

دوز توصیه شده 200 میلی گرم یک بار در روز یا 400 میلی گرم یک بار در روز یا در دو دوز تقسیم شده است.

میزان مصرف هیدروکسی کلروکین برای لوپوس اریتماتوز دیسکوئید مزمن در بزرگسالان

دوز توصیه شده 200 میلی گرم یک بار در روز یا 400 میلی گرم یک بار در روز یا در دو دوز تقسیم شده است.

چگونه هیدروکسی کلروکین عرضه می‌شود؟

قرص: 200 میلی گرم هیدروکسی کلروکین سولفات، سفید، قرص روکش شده که روی آن “PLAQUENIL” چاپ شده است (روی یک طرف با رنگ سیاه چاپ شده است.)

ذخیره‌سازی و نگهداری هیدروکسی کلروکین

در یک ظرف محکم و مقاوم به نور مطابق با USP/NF، آن را قرار دهید. در دمای اتاق تا 30 درجه سانتی گراد (86 درجه فارنهایت) نگهداری شود و اجازه سفر در مکان‌های با دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد (59 درجه فارنهایت و 86 درجه فارنهایت) داده شده است.

اثرات جانبی و عوارض هیدروکسی کلروکین

عوارض جانبی زیر پس از مصرف هیدروکسی کلروکین دیده شده است:

• کاردیومیوپاتی “Cardiomyopathy” و آریتمی‌های بطنی
• سمیت شبکیه
• واکنش‌های جدی پوستی
• تشدید پسوریازیس و پورفیری “Psoriasis and Porphyria”
• سمیت هماتولوژیک
• کم خونی همولیتیک همراه با G6PD
• میوپاتی “Myopathy” یا نوروپاتی “Neuropathy” عضلات اسکلتی
• واکنش‌های روانپزشکی اعم از خودکشی
• افت قند خون

 

عوارض جانبی زیر هنگام استفاده پس از داروهای آمینوکینولین از جمله PLAQUENIL شناسایی شده است.

از آنجا که این واکنش‌ها به طور داوطلبانه از جمعیتی با اندازه نامعلوم گزارش می‌شوند، همیشه نمی‌توان تاثیر آن‌ها را به طور موثق برآورد کرد یا رابطه مشخصی با قرار گرفتن در معرض دارو ایجاد کرد:

• اختلالات خون و سیستم لنفاوی: افسردگی مغز استخوان، کم خونی، کم خونی آپلاستیک، آگرانولوسیتوز، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی
• اختلالات قلبی: کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی، طولانی شدن فاصله QT، بلوک دهلیزی-بطنی، سندرم سینوس بیمار، فشار ریوی
• اختلالات گوش و هزارتوی: سرگیجه، وزوز گوش، نیستاگموس، کم شنوایی حسی عصبی
• اختلالات چشمی: رتینوپاتی، تغییرات رنگدانه‌ای شبکیه، نقص‌های میدان بینایی (اسکوتوم‌های مرکزی)، دژنراسیون ماکولا، ادم قرنیه، کدورت قرنیه
• اختلالات گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم
• اختلالات عمومی: خستگی -اختلالات مجاری صفراوی: آزمایشات غیرطبیعی عملکرد کبد، نارسایی کبدی شدید
• اختلالات سیستم ایمنی بدن: کهیر، آنژیوادم، برونکواسپاسم
• اختلالات متابولیسم و ​​تغذیه: بی اشتهایی، هیپوگلیسمی، کاهش وزن
• اختلالات اسکلتی عضلانی و بافت همبند: میوپاتی پروگزیمال، رفلکس‌های تاندون افسرده، هدایت غیرعادی عصب
• اختلالات سیستم عصبی: آتاکسی، سرگیجه، سردرد، تشنج، اختلالات اکستراپیرامیدال (دیستونی، دیسکینزی، لرزش)
• اختلالات روانپزشکی: تأثیر/تحمل شرایط عاطفی، تحریک‌پذیری، عصبی بودن، کابوس دیدن، روان پریشی، افکار خودکشی، رفتارهای خودکشی
• اختلالات پوستی و بافت زیر جلدی: آلوپسی، تغییر رنگ مو، بثورات پوستی، خارش، حساسیت به نور، تشدید پسوریازیس، هایپرپیگمانتاسیون، درماتیت لایه‌بردار، پوستی سوزانتیسم حاد عمومی، بثورات دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (سندرم DRESS)، استیونس-جانسون (SJS)، نكروليز اپيدرمي سمي (TEN)

 

 

تداخلات دارویی پس از مصرف قرص هیدروکسی کلروکین

• داروهای طولانی مدت QT و سایر داروهای آریتموژنیک

PLAQUENIL فاصله QT را افزایش می‌دهد. در صورت استفاده همزمان از PLAQUENIL با سایر داروهای آریتموژنیک، ممکن است خطر افزایش آریتمی‌های بطنی افزایش یابد. بنابراین مصرف PLAQUENIL در بیمارانی که از داروهای دیگری استفاده می‌کنند که پتانسیل طولانی شدن فاصله QT را دارند یا آریتموژنیک هستند، توصیه نمی‌شود.

• انسولین یا سایر داروهای ضد دیابت

این احتمال وجود دارد که PLAQUENIL اثر انسولین و داروهای ضد دیابت را افزایش دهد و در نتیجه خطر کاهش قند خون را زیاد کند. بنابراین ممکن است کاهش دوز انسولین و سایر داروهای ضد دیابت ضروری باشد.

• داروهایی که آستانه تشنج را پایین می‌آورند

هیدروکسی کلروکین می‌تواند آستانه تشنج را کاهش دهد. مصرف همزمان هیدروکسی کلروکین با سایر داروهای ضد مالاریا که آستانه تشنج را کاهش می‌دهند (به عنوان مثال مفلوکین) ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد.

• داروهای ضد صرع

در صورت مصرف همزمان با هیدروکسی کلروکین، فعالیت داروهای ضد صرع ممکن است مختل شود.

• متوترکسات

استفاده همزمان از هیدروکسی کلروکین و متوترکسات ممکن است بروز عوارض جانبی را افزایش دهد.

• سیکلوسپورین

در صورت مصرف همزمان سیکلوسپورین و هیدروکسی کلروکین، افزایش سطح سیکلوسپورین پلاسما گزارش شده است. سطح سیکلوسپورین را در بیمارانی که درمان ترکیبی دریافت می‌کنند از نزدیک کنترل کنید.

• دیگوکسین

درمان همزمان با هیدروکسی کلروکین و دیگوکسین ممکن است منجر به افزایش سطح دیگوکسین شود. سطح دیگوکسین سرم را در بیمارانی که درمان ترکیبی دریافت می‌کنند از نزدیک کنترل کنید.

• سایمتیدین

استفاده همزمان از سایمتیدین باعث افزایش دو برابری قرار گرفتن در معرض کلروکین می‌شود که از نظر ساختاری با هیدروکسی کلروکین ارتباط دارد. تعامل سایمتیدین با هیدروکسی کلروکین را نمی‌توان رد کرد. از مصرف همزمان سایمتیدین خودداری کنید.

 

• ریفامپیسین

عدم مصرف هیدروکسی کلروکین در هنگام مصرف همزمان ریفامپیسین گزارش شد. از مصرف همزمان هیدروکسی کلروکین و ریفامپیسین خودداری کنید.

• آنتی اسیدها و کائولن

آنتی اسیدها و کائولن می‌توانند جذب کلروکین را کاهش دهند. حداقل 4 ساعت فاصله بین مصرف هیدروکسی کلروکین و کلروکین باید رعایت شود.

 

منبع:

https://www.webmd.com