نوافن “Novafen” یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که برای درمان دردهای خفیف تا متوسط استفاده میشود و به تسکین علائم آرتریت “arthritis” (آرتروز “osteoarthritis”، آرتریت روماتوئید “rheumatoid arthritis” یا آرتریت نوجوانان “juvenile arthritis”) مانند التهاب، تورم، سفتی و درد مفاصل کمک میکند. به طور کلی نوافن، آرتروز را درمان نمیکند و فقط تا زمانی که به مصرف آن ادامه دهید، به شما کمک میکند.
علاوه بر این، نوافن میتواند برای درمان تب، گرفتگیهای قاعدگی و سایر شرایطی که پزشک تعیین کرده است، استفاده شود.
شایان ذکر است که Novafen هم بدون نسخه (OTC) و هم با نسخه پزشک در دسترس است.
فهرست مطالب
شاخصهای مهم استفاده از نوافن
اندیکاسیون “indication” اصطلاحی است که برای لیست شرایط، علامت یا بیماری افرادی استفاده میشود که برای آنها دارو توسط پزشک تجویز شده است یا به طور کلی از آن درمان استفاده میکنند. به عنوان مثال استامینوفن “acetaminophen” یا پاراستامول “paracetamol” برای کاهش یا از بین بردن تب توسط بیمار استفاده میشود یا به طور معمول پزشک آن را برای رفع سردرد یا دردهای بدن تجویز میکند. در حال حاضر تب، سردرد و دردهای بدنی، از نشانهها و علائم پاراستامول هستند. بیمار باید از علائم داروهای مورد استفاده برای بیماریهای شایع مطلع باشد زیرا میتوان آنها را بدون نسخه پزشک در نسخه داروخانه و بدون مشورت با پزشک تهیه کرد.
مزایا و خطرات احتمالی نوافن را با دقت در نظر بگیرید
بررسی موارد خوراکی مصرفی و سایر گزینههای درمانی را قبل از تصمیمگیری استفاده از Novafen در نظر بگیرید. از کمترین دوز موثر برای کوتاهترین مدت، مطابق با اهداف درمان فرد بیمار استفاده شود.
قرص نوافن در بیماران کم سن و کودکان
- برای کاهش تب در بیماران 6 ماه تا 2 سال.
- برای تسکین درد خفیف تا متوسط در بیماران 6 ماه تا 2 سال.
- برای تسکین علائم و نشانههای آرتریت نوجوانان.
نوافن در بزرگسالان
- برای درمان دیسمنوره “dysmenorrhea” اولیه
- برای تسکین علائم و نشانههای آرتریت روماتوئید و آرتروز.
توجه به نکات توصیه شده جهت مصرف نوافن
از آنجا که هیچ آزمایش کنترل شدهای جهت اثبات این موضوع که آیا اثر مفید یا تداخل مضر در استفاده همزمان از نوافن و آسپرین وجود دارد یا خیر، مصرف این ترکیب با هم توصیه نمیشود. قبل از مصرف داروها حتما با پزشک خود مشورت کنید و شرایط درمان خود را شرح دهید.
چگونه باید از کپسول نوافن استفاده کنم؟
طبق دستور پزشک از کپسولهای نوافن استفاده کنید. برای اطلاع از دستورالعمل دقیق دوز، برچسب روی دارو را بررسی کنید.
کپسولهای نوافن همراه با یک برگه اطلاعات اضافی به نام راهنمای دارو، به بیماران ارائه میگردد. توجه داشته باشید که آن را با دقت بخوانید. هر بار که دوز مصرفی کپسول نوافن شارژ میشود، آن را دوباره بخوانید.
کپسول نوافن را از طریق دهان با یا بدون غذا مصرف کنید. در صورت ناراحتی معده، بهتر است همراه غذا مصرف شود. مصرف آن با غذا ممکن است خطر بروز مشکلات معده یا روده (مانند خونریزی، زخم) را کاهش دهد. در صورت ناراحتی مداوم معده با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
کپسول نوافن را به صورت کامل ببلعید. قبل از بلعیدن، آن را نشکنید، خرد نکنید و نجوید.
طبق دستور پزشک کپسول نوافن را با یک لیوان کامل آب (8 اونس یا 240 میلی لیتر) مصرف کنید.
اگر دوز کپسول نوافن را فراموش کردهاید و مرتباً از آن استفاده میکنید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرارسیده است، دوز فراموش شده را حذف کنید. به زمانبندی دوز مصرفی قبلی خود بازگردید. 2 دوز را به طور همزمان مصرف نکنید.
در مورد استفاده صحیح از کپسولهای نوافن هر سوالی دارید از ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود بپرسید.
موارد استفاده از قرص نوافن
موارد خاص و عمومی استفاده از قرص نوافن یا به طور کلی هر داروی دیگری موجود است. به منظور پیشگیری از بیماری، درمان بیماری در یک دوره یا پروسه کامل درمان بیماری میتوان از این دارو استفاده کرد. همچنین مصرف نوافن برای درمان علائم خاص بیماری استفاده میشود. مصرف دارو بستگی به فرمی دارد که بیمار مصرف میکند. این احتمال وجود دارد که نوافن به شکل تزریقی یا گاهی به شکل قرص مفیدتر باشد. این دارو را میتوان برای درمان علائم نگران کننده یا شرایط تهدید کننده زندگی استفاده کرد. در حالی که برخی از داروها را میتوان پس از چند روز متوقف کرد، مصرف برخی از آنها را باید برای مدت طولانی ادامه داد تا نتیجه دهند.
نوافن برای تسکین درد در شرایط مختلف مانند سردرد، درد دندان، گرفتگی قاعدگی، دردهای عضلانی یا آرتروز استفاده میشود. همچنین نوافن برای کاهش تب و تسکین دردهای جزئی و درد ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا استفاده میگردد. نوافن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است. این دارو با مسدود کردن تولید برخی از مواد طبیعی بدن که باعث التهاب میشوند، عمل میکند. این اقدام نوافن به کاهش تورم، درد یا تب کمک میکند.
اگر شما در حال درمان بیماری مزمن مانند آرتریت هستید، از پزشک خود در مورد درمانهای غیر دارویی و یا استفاده از داروهای دیگر برای درمان درد بپرسید. همچنین به بخش هشدار دارو مراجعه کنید.
برخی دوزهای نوافن برای استفاده کودکان در نظر گرفته شده است. این دارو را به کودک زیر 6 ماه ندهید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود.
حتی اگر قبلاً از محصول استفاده کردهاید، موارد نوشته شده روی برچسب را بررسی کنید. این احتمال وجود دارد که سازنده دارو، مواد را تغییر داده باشد. همچنین، محصولات با نامهای مشابه ممکن است حاوی مواد دیگری باشند که برای اهداف مختلف در نظر گرفته شده است. مصرف محصول اشتباه میتواند به شما آسیب برساند.
به طور کلی نحوه استفاده از نوافن چگونه است؟
قبل از استفاده از این دارو، تمام دستورالعملهای روی بسته را بخوانید و رعایت کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو را در صورت نیاز به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک یا برچسب بسته، معمولاً هر 6 تا 8 ساعت مصرف کنید. قبل از هر دوز، بطری را خوب تکان دهید. دوز را با استفاده از قطره چکان یا سرنگ ارائه شده به دقت اندازهگیری کنید. از قاشق برای اندازه دوز استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید. اگر هنگام مصرف این دارو ناراحتی معده دارید، آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.
مقدار مصرف بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان تعیین میشود. به منظور کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را در کمترین دوز موثر و در کوتاهترین زمان ممکن مصرف کنید. دوز مصرفی خود را بیشتر از آنچه پزشک یا برچسب بسته بندی توصیه کرده است، مصرف نکنید.
هنگامی که قرص نوافن توسط کودکان استفاده میشود، دوز بر اساس وزن کودک مشخص میگردد. دستورالعملهای بسته را بخوانید تا دوز مناسب وزن کودک خود را پیدا کنید. در صورت داشتن سوال یا نیاز به کمک در انتخاب داروی بدون نسخه، با داروساز یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
همچنین مطالعه کنید : علل تب کودکان و رفع آن
اگر از این دارو را فقط “در زمان نیاز” (نه طبق برنامه منظم) استفاده میکنید، به یاد داشته باشید که داروهای ضد درد در صورت استفاده در ابتدای درد، بهترین تاثیر را دارند. اگر منتظر بمانید تا درد تشدید شود، ممکن است دارو به خوبی عمل نکند.
اگر وضعیت بیماری شما همچنان ادامه دارد یا بدتر شده است یا اگر فکر میکنید ممکن است یک مشکل جدی پزشکی داشته باشید، فوراً از پزشک کمک بگیرید. اگر از داروی بدون نسخه برای درمان تب یا درد خود یا کودکتان استفاده میکنید، در صورت تشدید تب یا ادامهدار شدن آن تا بیشتر از 3 روز و تشدید درد تا بیش از 10 روز، فوراً با پزشک مشورت کنید.
نوافن عضو گروه پروپیونیک اسید داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است.
نوافن یک جامد بیرنگ و پایدار کریستالی با نقطه ذوب 77-75 درجه سانتیگراد است. در آب، نسبتاً نامحلول است اما در اکثر حلالهای آلی به راحتی حل میشود.
نوافن در مطالعات حیوانی و انسانی خود، فعالیت ضد درد، ضد التهابی و ضد تب را نشان داده است. این خواص باعث تسکین التهاب و درد میشود.
دوز توصیه شده نوافن
در یک دوره درمانی، نیاز به سه دوز نوافن است که به صورت داخل وریدی تجویز میشود (تجویز از طریق خط شریانی ناف مورد بررسی قرار نگرفته است). دوز اولیه 10 میلی گرم در کیلوگرم و دو دوز 5 میلی گرم در هر کیلوگرم، پس از 24 و 48 ساعت تجویز میشود. همه دوزها باید بر اساس وزن در هنگام تولد باشد. اگر آنوری یا الیگوری مشخص در زمان برنامهریزی شده دوز دوم یا سوم نوافن مشهود باشد، تا زمانی که مطالعات آزمایشگاهی نشان ندهد که عملکرد کلیه به حالت عادی بازگشته است یا خیر، هیچ دوز اضافی نباید مصرف شود. اگر مجرای شریانی بسته شود یا اندازه آن پس از اتمام اولین دوره نوافن به میزان قابل توجهی کاهش یابد، دیگر دوز بعدی لازم نیست. اگر در طول درمان مداوم مجرای شریانی بسته نشود یا دوباره باز شود، ممکن است دوره دوم نوافن، درمان دارویی جایگزین یا جراحی لازم باشد.
دستورالعمل استفاده نوافن فقط برای تزریق داخل وریدی
هر زمان که محلول و ظرف دارو را باز میکنید (قبل از مصرف)، محصولات دارویی مصرفی باید از نظر بصری و از نظر وجود ذرات معلق و تغییر رنگ بررسی شوند. در صورت مشاهده ذرات معلق، از نوافن استفاده نکنید.
پس از اولین برداشت از ویال، هرگونه محلول باقی مانده باید دور ریخته شود زیرا نوافن فاقد مواد نگهدارنده است.
به منظور تجویز، نوافن باید در حجم مناسب با دکستروز یا سالین رقیق شود. نوافن باید برای تزریق آماده شود و ظرف 30 دقیقه پس از آماده سازی تجویز شود و به طور مداوم در مدت 15 دقیقه تزریق شود. دارو باید از طریق پورت IV که نزدیکترین محل تزریق است، تجویز گردد.
از آنجا که نوافن به طور بالقوه باعث تحریک بافتها میشود، باید با احتیاط تجویز شود تا از نفوذ جلوگیری شود.
چه داروهای دیگری بر نوافن تأثیر میگذارند؟
-
داروهای ضد انعقاد کومارین:
چندین مطالعه بررسی شده کوتاه مدت نشان میدهند که نوافن هنگام تجویز بر روی داروهای ضد انعقاد کومارین و به طور قابل توجهی بر زمان پروترومبین یا سایر عوامل انعقادی تأثیر میگذارد.
-
آسپرین:
مطالعات حیوانی نشان میدهد که آسپرین با داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی از جمله نوافن و با کاهش سطح خونی داروی غیر آسپرین، باعث کاهش خالص فعالیت ضدالتهابی میشود.
-
متوترکسات:
Apo-Novafen و سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، بر اساس مطالعات آزمایشگاهی در برشهای کلیه خرگوش، ترشح لولهای متوترکسات را کاهش میدهد. این شرایط نشان میدهد که نوافن میتواند سمیت متوترکسات را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان نوافن با متوترکسات باید احتیاط کرد.
-
آنتاگونیستهای H-2:
در مطالعات انجام شده با داوطلبان انسانی، تجویز همزمان سایمتیدین یا رانیتیدین با نوافن هیچ تأثیر اساسی بر غلظت سرمی نوافن نداشت.
-
فوروزماید:
مطالعات بالینی و همچنین مشاهدات تصادفی نشان داده است که نوافن میتواند اثر ناتریورتیک فوروزمید “furosemide” و تیازیدها را در برخی از بیماران کاهش دهد. این واکنش به مهار سنتز پروستاگلاندین کلیه نسبت داده شده است. در طول درمان همزمان با نوافن، بیمار باید از نظر علائم نارسایی کلیوی و همچنین اطمینان از اثر دیورتیک تحت نظارت دقیق قرار گیرد.
-
لیتیوم:
Apo-Novafen باعث افزایش سطح لیتیوم پلاسما و کاهش ترشح لیتیوم کلیوی در مطالعهای بر روی یازده داوطلب طبیعی شد. میانگین حداقل غلظت لیتیوم 15 درصد افزایش یافته و کلیرانس یا پاکسازی کلیه در این دوره از تجویز همزمان دارو 19 درصد کاهش یافته است. این اقدام به مهار سنتز پروستاگلاندین کلیه توسط نوافن نسبت داده شده است. بنابراین، هنگامی که نوافن و لیتیوم به طور همزمان تجویز میشوند، بیماران میبایست از نظر علائم مسمومیت با لیتیوم به دقت مورد بررسی قرار گیرند.
عوارض جانبی احتمالی نوافن چیست؟
- رویدادهای ترومبوتیک “Thrombotic” قلبی عروقی
- GI خونریزی، زخم و سوراخ شدن
- سمیت کبدی
- فشار خون
- نارسایی قلبی و ادم
- سمیت کلیوی و هایپرکالمی
- واکنشهای آنافیلاکتیک “Anaphylactic”
- واکنشهای پوستی جدی
- سمیت هماتولوژیک “Hematologic”
تجربه آزمایشات بالینی نوافن
از آنجا که آزمایشات بالینی تحت شرایط بسیار متفاوتی انجام میشود، میزان واکنشهای نامطلوب مشاهده شده در کارآزماییهای بالینی یک دارو را نمیتوان مستقیماً با میزان آزمایشات بالینی یک داروی دیگر مقایسه کرد.
منبع: