سخترگی یا تصلب شرایین چیست و چطور به‌وجود می‌آید؟

بیماری شریان محیطی (PAD) با عنوان بیماری عروق محیطی، تصلب شرایین یا سخترگی شناخته می‌شود. این بیماری اختلالی است که در عروق سیستم گردش خون رخ می‌دهد. سرخرگ‌ها رگ‎‌های خونی هستند که اکسیژن و خون غنی از مواد مغذی را از قلب به تمام مناطق بدن منتقل می‎کنند.بیماری سخترگی یا PAD در رگ‌هایی که خون را به بازوها و پاها می‌رسانند، رخ می‌دهد.

شریان‌های سالم دارای پوشش هموار هستند که این حالت از لخته شدن خون جلوگیری کرده و جریان مداوم خون را تقویت می‌کند. در بیماری PAD، به تدریج پلاک‌ها در داخل دیواره‌های شریان ایجاد می‌شوند و این وضعیت مسبب باریک یا مسدود شدن رگ‌ها است. پلاک‌ها از چربی بیش از حد، کلسترول و سایر مواد شناور در جریان خون مانند سلول‌های التهابی، پروتئین‌ها و کلسیم ساخته شده است. اگر رگ‎ها باریک یا مسدود شوند، خون نمی‌تواند اندام‌ها و سایر بافت‌ها را تغذیه کند و این موضوع باعث آسیب به بافت‌ها و در نهایت مرگ بافتی می‌شود.

میزان پیشرفت PAD در هر فرد متفاوت است و به عوامل زیادی از جمله موقعیت تشکیل پلاک در بدن و سلامت کلی فرد بستگی دارد.

 

شرایط مرتبط با PAD چیست؟

در صورت عدم درمان، بیماران مبتلا به PAD می‌توانند مشکلات جدی سلامتی از جمله موارد زیر را تجربه کنند:

• حمله قلبی: آسیب دائمی به عضله قلب ناشی از کمبود خون ‌رسانی به قلب در مدت زمان طولانی
• سکته مغزی: قطع جریان خون در مغز
• حمله ایسکمیک ناپایدار “ischemic attack” (TIA): قطع موقتی خون رسانی به مغز
• بیماری یا تنگی شریان کلیوی: تنگی یا انسداد شریانی که خون را به کلیه می‌رساند.
• قطع عضو: قطع بخش یا کل پا و ساق آن (به ندرت بازو) به خصوص در افرادی که دیابت دارند.

 

توسعه بیماری شریان محیطی یا سخترگی

عروق یا رگ‌های شما به شکل لوله‎های توخالی است. در بخش داخلی، آن‎ها هموار و الاستیک هستند و اجازه می‎دهند خون آزادانه جریان یابد.

بیماری شریانی محیطی از زمانی شروع می‎شود که رسوبات چربی به دیواره رگ‎های خونی بچسبد. چربی‌ها جمع می‌شوند و رگ را مسدود می‌کنند. این شرایط باعث آسیب جزئی به دیواره رگ‌های خونی شما می‌شود. به منظور اجرای اقدامات درمانی، سلول‌ها مواد شیمیایی آزاد می‌کنند و این موضوع باعث چسبناک‌تر شدن دیواره‌ها می‌شود. سایر مواد شناور مانند سلول‌های التهابی، پروتئین‌ها و کلسیم از طریق جریان خون شما به دیواره رگ‌ها می‌چسبند. چربی و سایر مواد با هم ترکیب می‎شوند و ماده‌‎ای به نام پلاک یا تصلب شرایین را تشکیل می‌دهند. پلاک در عروق شما جمع شده و باعث باریک شدن رگ‌ها می‌شود.

گذشت زمان باعث ایجاد پلاک‌هایی با اندازه‌های مختلف در داخل رگ‎ها می‌شود. بسیاری از رسوبات پلاک خارجی، سخت و از داخل نرم و خمیری است. سطح سفت و سخت می‌تواند ترک بخورد یا پاره شود و در نتیجه رسوبان نرم و چربی داخل آن قرار گیرد. وقتی این اتفاق می‌افتد، پلاکت‌ها (ذرات دیسک شکل در خون که به لخته شدن کمک می‌کنند) به آن منطقه می‌آیند و لخته‌های خون در اطراف پلاک ایجاد می‌شوند. شریان بیشتر و بیشتر باریک می‌شود. همچنین علائم بیماری تصلب شرایین رخ می‌دهد.

این امکان وجود دارد که شریان توسط پلاک یا لخته خونی که در یک رگ باریک قرار دارد مسدود شود. اگر این اتفاق بیفتد، بافت زیرین انسداد برای همیشه آسیب دیده و ممکن است بمیرد یا از بین برود (گانگرن “gangrene”). این شرایط اغلب در انگشتان پا و به طور کلی پا رخ می‌دهد.

 

PAD یا سخترگی در زنان

آیا تا به حال به دلیل درد شدید در پاهایتان مجبور به کنسل یا کوتاه کردن زمان خرید یا گشت و گذار خود شده‌اید؟ شاید شما دیگر گلف بازی نکنید زیرا با شرایط بیماری دیگر نمی‌توانید در این مسیر قدم بزنید.

درد یا ناراحتی در پاها علامت رایج بیماری به نام بیماری شریان محیطی (PAD) است. حداکثر 8-12 میلیون آمریکایی دارای PAD هستند. بیماری شریان محیطی آترواسکلروزیس “atherosclerosis” است که در عروق پاها یا به ندرت در بازوها ایجاد می‌شود. هم‌مانند تصلب شرایین در عروق قلبی (کرونر)، PAD نیز در اثر تجمع پلاک‌های چربی در دیواره رگ‎‌های خونی ایجاد می‌شود. با تجمع پلاک، رگ‌های خونی باریک و باریک‌تر می‌شوند تا زمانی که مسدود شوند. در عروق کرونر، تصلب شرایین باعث درد قفسه سینه یا حمله قلبی می‌شود. در پاها، تصلب شرایین می‌تواند باعث درد، ضعف یا خستگی هنگام راه رفتن شود.

خطرات PAD فراتر از مشکلات لغو پیاده روی است و عواقب آن می‌تواند بسیار بدتر از نرفتن به یک سفر، خرید یا یک بازی گلف باشد. بیماری شریان محیطی خطر ابتلا به زخم غیر قابل بهبود در پاها را افزایش می‌دهد. در موارد PAD شدید، این زخم‌ها می‌توانند به مناطقی از بافت مرده (گانگرن) تبدیل شوند که در نهایت به قطع ساق پا یا به طور کلی پا منجر می‌شوند.

اثرات PAD می‌تواند فراتر از آسیب به اندام‌ها باشد. سیستم گردش خون بدن به هم پیوسته است؛ به همین دلیل معمولاً بیماران مبتلا به تصلب شرایین پا، در سایر قسمت‌های بدن نیز تصلب شرایین را تجربه می‌کنند. بنابراین جای تعجب نیست که بیماران مبتلا به بیماری شریان محیطی در معرض خطر بیشتری جهت ابتلا به حمله قلبی، سکته مغزی، حمله ایسکمی ناپایدار “ischemic” (“mini-stroke”) یا مشکلات شریان‌های کلیه (کلیوی) باشند.

 

چه کسی بیماری پد یا تصلب شرایین را دریافت می‌کند؟

اگرچه PAD وضعیت متفاوتی نسبت به بیماری عروق کرونر است اما این دو بیماری با هم مرتبط هستند. افرادی که به یکی از این دو بیماری مبتلا هستند احتمالاً نوع دیگر را نیز دارند؛ موسسه ملی بهداشت تخمین زده است که یک فرد مبتلا به PAD، شش تا هفت برابر بیشتر از جمعیت غیر بیمار خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر، حمله قلبی، سکته مغزی یا حمله ایسکمی ناپایدار را دارد. از هر 3 نفر 1 نفر که مبتلا به بیماری قلبی است، احتمال ابتلا به بیماری شریان محیطی در پاها را نیز دارد.

همچنین جای تعجب نیست که این دو بیماری دارای برخی عوامل خطرزای مشترک هستند. دلیل این امر این است که این عوامل خطر باعث همان تغییر شریان‌های بازو و پاها در عروق کرونر می‌‌شوند.

عوامل خطرزا در ابتلا به PAD عبارتند از:

• سن بالای 50 سال
• سیگار کشیدن
• دیابت
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• چاقی شکمی
• بیماری کلیه (هم عامل خطر و هم پیامد PAD)

از دیگر عوامل خطر PAD می‌توان به نژاد آفریقایی، قفقازی‌ها یا آسیایی‌ها و سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا PAD اشاره کرد.

زنان و مردان هر دو در معرض ابتلا به PAD هستند.

هم‌مانند بیماری عروق کرونر، بسیاری از عوامل خطرزا و خطرساز از کنترل شما خارج هستند. اما طبق گفته محققان در کلینیک کلیولند “Cleveland Clinic”، استعمال دخانیات مهم‌ترین عامل خطر قابل تغییر (تغییرپذیر) جهت جلوگیری از ابتلا به PAD و عوارض آن است. سیگار کشیدن خطر ابتلا به PAD را 400 درصد افزایش می‌دهد و در چنین شرایطی علائم PAD تقریباً 10 سال زودتر بروز می‌کنند. در مقایسه با افراد غیر سیگاری در همان سن، افراد سیگاری مبتلا به PAD در اثر حمله قلبی یا سکته می‌میرند همچنین نتایج ضعیف‌تری در برابر اقدامات جراحی بای پس قلب در پاها دارند و دو برابر احتمال قطع شدن اندام را دارند.

دیابت یکی دیگر از عوامل خطرناک در ابتلا به PAD در زنان است. در صورت ترکیب  PADبا سایر موارد شایع مربوط به دیابت مانند بیماری قلبی، مشکلات عصبی در پا، مشکلات بینایی، چاقی و افسردگی، احتمال بروز مشکلات حرکتی جدی در یک زن دیابتی افزایش می‌یابد.

 

علائم بیماری شریان محیطی یا تصلب شرایین چیست؟

تصلب شرایین می‌تواند در طول زندگی به وجود آید و علائم این بیماری تا اواخر زندگی آشکار نشوند. در بسیاری از افراد تا زمانی که 60 درصد یا بیشتر عروق تنگ نشوند، علائم ظاهری ایجاد نمی‌شوند.

اولین علامت قابل توجه PAD ممکن است لخته شدن متناوب، ناراحتی پا، درد یا گرفتگی عضلات (با فعالیت ایجاد می‌شود، با استراحت برطرف می‌گردد و با از سرگیری فعالیت مجدد عود می‌کند)، باشند. درد اغلب در ساق پا مشاهده می‌شود اما ممکن است در باسن یا ران نیز احساس شود. همچنین علائم لخته شدن متناوب ممکن است شامل بی حسی، ضعف، سنگینی یا خستگی در عضلات پا در هنگام راه رفتن باشد که به طور کلی این وضعیت در هنگام استراحت برطرف می‌گردد. درد می‌تواند آن‌قدر شدید باشد که در راه رفتن طبیعی تداخل ایجاد کند. این نوع درد دوره‌ای به دلیل کاهش جریان خون در عضلات پا ایجاد می‌شود و در حالت استراحت از بین می‌رود زیرا ماهیچه‌ها در حالت استراحت به جریان خون کمتری نیاز دارند.

علائم دیگر سخترگی پیشرفته می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سوزش یا درد در پا و انگشتان در هنگام استراحت به ویژه شب در زمان خوابیدن
• یخ کردن پوست بدن در قسمت پاها
• قرمزی یا سایر تغییرات رنگ در پوست
• افزایش وقوع عفونت
• زخم انگشتان پا که بهبود نمی‌یابد.

بسیاری از افراد مبتلا به تصلب شرایین هیچ علائمی ندارند.

 

چگونه تصلب شرایین تشخیص داده می‌شود؟

اگر علائم PAD را دارید با پزشک خود صحبت کنید تا علت علائم شما مشخص شود و درمان در اسرع وقت آغاز شود. تشخیص به موقع PAD مهم است بنابراین می‌توان قبل از آن که بیماری به اندازه کافی شدید شود و منجر به عوارضی مانند حمله قلبی یا سکته شود، درمان‌های صحیح آغاز گردد.

یک معاینه فیزیکی انجام می‌شود و سابقه پزشکی و عوامل خطرساز بیماری شما بررسی می‌گردد. پزشک شما ممکن است آزمایش‌های خاصی را برای کمک به تشخیص PAD و تعیین شدت بیماری تجویز کند.

• شاخص یا علائم مچ پا / بازو (ABI).

این روش یک شاخص اندازه گیری فشار خون در پاها و مقایسه آن با فشار خون در بازوها است. در طی این آزمایش، دکمه‌های فشار خون روی بازوها و پاها قرار می‌گیرند. Cuffs باد می‌شوند همچنین برای گوش دادن به جریان خون از یک وسیله دستی (که داپلر “Doppler” نامیده می‌شود) استفاده می‌شود. غربالگری ABI به ارزیابی میزان جریان خون در پاها کمک می‌کند و با این شیوه، فشار خون در یک فرد مبتلا به PAD کاهش می‌یابد. این یک روش بسیار دقیق برای تشخیص PAD است.

• ضبط ضربان نبض (PVR).

این روش یک آزمایش غیرتهاجمی است که تغییرات حجم خون در پاها را اندازه گیری می‌کند. در طول این آزمایش، یک فشارسنج بر روی بازو و چندین کاف بر روی پاها قرار می‌گیرد. در حالی که بیمار دراز کشیده است، کاف‌ها کمی باد می‌شوند. با پالس یا ضربان خون از طریق عروق، رگ‌های خونی منبسط می‌شوند و باعث افزایش یا کاهش حجم هوای داخل کاف می‌گردند. یک دستگاه ضبط کننده، تغییرات پالس را به صورت شکل موج بر روی نمایشگر نشان می‌دهد. فشار خون قبل و بعد از ورزش بر روی تردمیل اندازه گیری می‌شود؛ این شیوه به شما جهت تشخیص وجود بیماری تصلب شرایین کمک می‌کند. همچنین تست PVR به تعیین محل انسداد رگ در پاها کمک می‌کند.

• سونوگرافی عروقی.

این شیوه  یک آزمایش غیرتهاجمی است که به منظور بررسی گردش خون استفاده می‌شود. در طی سونوگرافی عروقی، یک مبدل (وسیله کوچک دستی) جهت بررسی شریان بیمار بر روی پوست قرار می‌گیرد. مبدل امواج صوتی که از شریان باز می‌گردد را منتشر می‎کند. این امواج صوتی ضبط می‌شوند و تصویری از رگ ایجاد شده و بر روی مانیتور نمایش داده می‌شود. این آزمایش ممکن است به منظور تشخیص انسداد شریان استفاده شود.

 

تصلب شرایین چگونه درمان می‌شود؟

تغییر شیوه زندگی، داروها و روش‌های مداخله‌ای از جمله روش‌های درمانی موجود جهت بهبود PAD هستند.

تغییر سبک زندگی

درمان اولیه PAD شامل ایجاد تغییر در سبک زندگی به منظور کاهش عوامل خطرزا است.

تغییراتی که می‌توانید جهت مدیریت وضعیت خود ایجاد کنید شامل موارد زیر است:

• سیگار کشیدن را ترک کنید. در مورد برنامه‌های انگیزشی ترک سیگار که در جامعه شما وجود دارد از پزشک خود سوال کنید.
• یک رژیم متعادل داشته باشید. رژیمی که سرشار از فیبر و کلسترول، چربی و سدیم باشد. چربی را به 30 درصد از کل کالری روزانه خود محدود کنید. چربی اشباع شده نباید بیش از 7 درصد کل کالری شما را شامل شود. از مصرف چربی‌های ترانس از جمله محصولاتی که با روغن‌های گیاهی نیمه هیدروژنه و هیدروژنه ساخته می‌شوند، خودداری کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن به شما در کاهش کلسترول کل بدن و افزایش کلسترول HDL (کلسترول خوب) کمک می‌کند. یک متخصص تغذیه می‎تواند به شما در ایجاد تغییرات مناسب در رژیم غذایی کمک کند.

• ورزش. یک برنامه ورزشی منظم مانند پیاده روی را شروع کنید. پیاده روی بسیار مهمو تاثیرگذار است و می‌تواند به درمان PAD کمک کند. بیمارانی که به طور منظم راه می‌روند، قبل از احساس درد در پا می‌توانند تغییر قابل توجه مسافت راه رفتن خود را انتظار داشته باشند.
• سایر شرایط بهداشتی مانند فشار خون، دیابت یا کلسترول بالا را مدیریت کنید.
• به منظور جلوگیری از عفونت و کاهش خطر عوارض، مراقبت از پا و پوست را به درستی انجام دهید.

داروها

ممکن است جهت درمان بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا (داروهای ضد فشار خون) یا کلسترول بالا (داروهای استاتین “statin”) تجویز شوند.

به منظور کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی ممکن است داروی ضد پلاکت مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل “clopidogrel” (پلاویکس “Plavix”) تجویز شود.

برنامه پیاده‌روی مستمر

به منظور بهبود در انجام پیاده روی ممکن است Cilostazol (پلتال “Pletal”) تجویز شود. تحقیقات نشان می‎دهد که این دارو به افراد مبتلا به بیماری انعقادی متناوب قبل از این که دچار درد پا شوند، کمک می‎کند. با این حال همه بیماران واجد شرایط استفاده از این دارو نیستند. دکتر شما واجد شرایط بودن را به شما تشخیص می‌دهد.

رویه‌های مداخله‌ای

PAD پیشرفته‌تر را می‌توان با روش‌های مداخله‌ای مانند آنژیوپلاستی “angioplasty” (جهت بزرگ شدن یا پاک سازی رگ مسدود شده)، آنژیوپلاستی با قرار دادن استنت (جهت حمایت از رگ پاک شده و باز نگه داشتن آن) یا آتروکتومی “atherectomy” (جهت از بین بردن انسداد) درمان کرد.

در بعضی موارد این امکان وجود دارد که روش‌های درمانی جراحی مانند جراحی بای پس عروق محیطی جهت تغییر مسیر جریان خون در اطراف انسداد رگ‌های خونی انجام شود.

روش‌های درمانی جدید در حال تحقیق هستند. اگر گزینه‌های درمانی دیگری برای درمان بیماری شما در دسترس است، لطفاً از پزشک خود بپرسید.

اگر هر یک از این روش‌ها توصیه شود، تیم مراقبت‎‌های بهداشتی شما اطلاعات بیشتری در مورد این روش‌ها به شما می‌دهند تا بدانید چه اتفاقاتی در انتظار شما است.

 

به طور کلی آیا سخترگی قابل درمان است؟

هیچ درمان قطعی برای سخترگی وجود ندارد. ترک سیگار، ورزش منظم، محدود کردن مصرف چربی و پیروی از رژیم غذایی سالم و کنترل عوامل خطرزا مانند دیابت، کلسترول بالا و فشار خون بالا می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند.

توصیه‌های مراقبت از پا

• هر روز بالا و پایین پاها و همچنین نواحی بین انگشتان را معاینه کنید. به دنبال تاول، بریدگی، ترک، خراش یا سایر زخم‌های غیر طبیعی باشید. همچنین قرمزی، افزایش گرمای پوست، رشد ناخن‌های پا، میخچه و پینه را بررسی کنید. در صورت لزوم از آینه جهت مشاهده پا استفاده کنید یا از یکی از اعضای خانواده خود بخواهید به منطقه مورد نظر نگاه کند و آن را بررسی نماید.
• یک یا دو بار در روز، یک کرم یا لوسیون مرطوب کننده به پاها، کف و بالای پایتان بمالید تا از خشکی پوست و ترک آن جلوگیری کنید. در بین انگشتان پا یا در مناطقی که زخم باز یا بریدگی دارد، لوسیون نزنید. اگر پوست بسیار خشک است، بیشتر از کرم مرطوب کننده استفاده کنید. به طور مرتب از ناخن‌های پا مراقبت کنید. ناخن‌های پا را بعد از استحمام و زمانی که نرم هستند، کوتاه نمایید.
• اگر مبتلا به دیابت هستید، مهم است که به یک متخصص غدد مراجعه کنید.
• میخچه، پینه یا سایر مشکلات پا را خودتان درمان نکنید. به منظور درمان این بیماری‌ها به یک متخصص غدد مراجعه نمایید.
• منتظر درمان شدن خود به خودی یک مشکل جزئی پا یا پوست نباشید. دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید.
• سایر آزمایشات ممکن است شامل آنژیوگرافی، سی تی اسکن یا MRI باشد.
• در طی آنژیوگرافی (که آنژیوگرافی تصلب شرایین نامیده می‌شود)، ماده حاجب به رگ‎های خونی مورد بررسی تزریق شده و عکس‌های اشعه ایکس از داخل رگ‌های خونی به منظور ارزیابی جریان خون و تشخیص انسداد احتمالی تولید می‌شود.
• سی تی اسکن تکنیکی است که در آن چند اشعه ایکس در مدت زمان بسیار کوتاهی از زوایای مختلف گرفته می‌شود. تصاویر توسط رایانه جمع آوری شده و برش‌های مقطعی رگ بر روی مانیتور نشان داده شده است.
• MRI از آهن رباهای قدرتمندی برای ایجاد تصاویری از اندام‌های داخلی و رگ‌های خونی استفاده می‌کند.

کنترل بیماری شریان محیطی یا سخترگی

علیرغم شیوع PAD، این بیماری به طرز شگفت انگیزی جدی گرفته نشده و تحت درمان قرار نمی‌گیرد. خبر خوب این است که، اگرچه PAD یک بیماری جدی است که دارای عواقب بالقوه است اما گاها قابل درمان است. مانند اکثر شرایط بهداشتی، PAD در مواقعی که زود تشخیص داده شود قابل درمان است. آگاهی از این که فاکتورهای خطرزای بیماری سخترگی را دارید ممکن است انگیزه شما را به منظور اقدام جهت جلوگیری از پیشرفت PAD فراهم کند.

در کل همان توصیه‌ها جهت حفظ قلب سالم برای حفظ گردش خون نیز مناسب است:

• وزن خود را مدیریت کنید.
• رژیم غذایی کم چرب و کم شکر داشته باشید که حداقل شامل پنج وعده میوه و سبزیجات تازه در روز باشد.
• سیگار نکشید.
• با تأیید پزشک، در اکثر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید و فعالیتی را انجام دهید که از آن لذت می‎برید.
• اگر به بیماری قلبی مبتلا هستید، باید عوامل خطر PAD را با پزشک خود در میان بگذارید و علائمی مانند درد، ضعف یا بی حسی در پاها را گزارش کنید. پزشک شما ممکن است به منظور تشخیص PAD یک آزمایش ساده، معروف به شاخص مچ پا-بازو (ABI) تجویز نماید. آزمایش ABI شامل اندازه گیری فشار خون در بازوها و پاها با استفاده از دستگاه داپلر دستی است.
• اگر از قبل دارای PAD خفیف هستید، پزشک ممکن است ورزش درمانی، تغییر در رژیم غذایی، ترک سیگار و دارو را برای شما تجویز کند. داروهای رایج تجویز شده برای تصلب شرایین و PAD شامل داروهای ضد پلاکت (مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل) و داروهای کاهش دهنده کلسترول (“استاتین”) است. بهترین اقداماتی که می‌توانید در این شرایط برای خود انجام دهید ترک سیگار، کنترل فشار خون بالا، مصرف داروها و مدیریت دیابت است.
• همچنین بسیار مهم است که بیماران مبتلا به تصلب شرایین از پاهایشان به درستی مراقبت کنند تا از ایجاد زخم‌ها جلوگیری کنند. اقدامات مهم مراقبت از پا برای بیماران مبتلا به سخترگی عبارتند از: پوشیدن کفش راحت و مناسب، بازرسی منظم پا از نظر وجود زخم، تمیز نگه داشتن پا و مراقبت منظم از ناخن‌های انگشت پا. در برخی موارد، بیمار مبتلا به تصلب شرایین برای مراقبت‌های تخصصی پا به پزشک متخصص غدد ارجاع داده می‌شود.

 

سایر درمان‌های بیماری شریان محیطی

تصلب شرایین پیشرفته‌تر که باعث درد شدید و تحرک محدود می‌گردد ممکن است به درمان اندوواسکولار “endovascular” (حداقل تهاجمی) یا جراحی نیاز داشته باشد. برخی از درمان‌های مشابه که برای درمان بیماری‌های قلبی استفاده می‌شود، برای درمان PAD نیز استفاده می‌گردد.

آنژیوپلاستی با بالون:

در این روش یک بالون مینیاتوری از طریق کاتتر “catheter” به داخل رگ‌ها منتقل می‎شود. همان طور که بالون در داخل شریان منبسط می‌شود، به پلاک فشار آورده و شریان را باز می‌کند.

استنت‌ها “Stents”:

فنرها یا کویل‌های “coils” کوچک فلزی به داخل رگ‌ها وارد می‎شوند. پس از قرار گرفتن در جای خود، استنت‌ها در برابر دیواره رگ خونی داخلی گسترش می‌یابند و آن را باز نگه می‌دارند. استنت‌ها را می‌توان از طریق یک دهانه کوچک با استفاده از کاتتر (لوله‌های نازک و بلند) بدون جراحی قرار داد.

عمل جراحی بای پس “Bypass”:

مشابه با بای پس قلب، یک جراح با استفاده از بخشی از ورید سالم بیمار یا یک جایگزین مصنوعی، بای پس دور ناحیه مسدود شده در شریان پا ایجاد می‎کند. معمولاً این روش به منظور درمان شدیدترین PAD اختصاص داده می‌شود.

با تشخیص به موقع، تغییر سبک زندگی و درمان می‎توانید از بدتر شدن بیماری جلوگیری کنید. در حقیقت برخی مطالعات نشان داده‌اند که علائم ناشی از PAD می‌توانند با ورزش همراه با کنترل دقیق کلسترول و فشار خون درمان شوند. اگر فکر می‌کنید در معرض ابتلا به PAD هستید یا ممکن است از قبل به این بیماری مبتلا باشید، با پزشک مراقبت‌های اولیه یا متخصص قلب صحبت کنید تا در اسرع وقت برنامه پیشگیری یا درمان را شروع کنید. با تشخیص و درمان مناسب، همچنان شما می توانید از فعالیت‌های جذاب زندگی مانند خرید، گشت و گذار و گلف لذت ببرید!

 

منابع:

www.webmd.com

www.healthline.com