چه عواملی باعث تاندونیت کلسیفیه می‌شود؟شناخت و درمان بیماری

تاندونیت کلسیفیه “Calcific tendonitis” (یا تاندینیت “tendinitis”) هنگامی رخ می‌دهد که رسوبات کلسیم در عضلات یا تاندون‌های شما جمع شوند. اگرچه این اتفاق می‌تواند در هر جای بدن رخ دهد اما به طور معمول این رسوبات در روتاتور کاف “rotator cuff” رخ می‌دهد.

روتاتور کاف یا کلاهک گرداننده گروهی از عضلات و تاندون‌ها هستند که بازو را به شانه متصل می‌کنند. تجمع کلسیم در این ناحیه می‌تواند دامنه حرکت بازوی شما را محدود کرده و همچنین باعث درد و ناراحتی شما شود.

التهاب تاندونیت کلسیفیه یکی از دلایل شایع درد شانه است. اگر حرکات موثر بر روی شانه خود مانند وزنه‌برداری یا ورزش‌هایی مانند بسکتبال یا تنیس را انجام دهید، احتمالاً وضعیت شما تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

اگرچه معمولا دارو یا فیزیوتراپی یا ترکیبی از این دو می‎توانند این بیماری را با موفقیت درمان کنند اما در برخی موارد ممکن است جراحی لازم باشد.

با استناد بر منبع معتمد، شرایط شما به وسیله دارو یا فیزیوتراپی درمان می‌شود اما شما همچنان به منظور تشخیص و درمان بیماری باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین در برخی موارد و شرایط بیماری، این احتمال وجود دارد که جراحی لازم باشد. به منظور دریافت اطلاعات بیشتر، مقاله را تا انتها مطالعه نمایید.

 

نکاتی برای شناسایی بهتر بیماری تاندونیت کلسیفیه

اگرچه درد شانه شایع‌ترین علامت بیماری است اما طبق گزارش منابع معتبر تقریباً یک سوم افراد مبتلا به تاندونیت کلسیفیه هیچ علائم قابل توجهی را تجربه نمی‌کنند. این احتمال وجود دارد که بیماران متوجه شوند که به دلیل شدت درد قادر به حرکت دادن بازوی خود یا حتی خوابیدن صحیح نیستند.

اگر احساس درد می‌کنید، احتمالاً این رسوبات در جلو یا عقب شانه و در بازو قرار دارند. این احتمال وجود دارد که بیماری به صورت ناگهانی بروز کند یا به تدریج ایجاد شود.

علت شرایط ایجاد شده این است که رسوب کلسیم از سه مرحله عبور می‌کند، آخرین مرحله که به عنوان مکیدن مجدد شناخته می‌شود، دردناک‌ترین مرحله است. پس از تشکیل رسوب کلسیم، بدن شروع به جذب مجدد می‌کند.

چه عواملی باعث بروز این شرایط می‌شود و چه کسی در معرض خطر ابتلا به تاندونیت است؟

پزشکان مطمئن نیستند که چرا بعضی از افراد به التهاب تاندونیت کلسیفیه مبتلا می‌شوند و دیگران مبتلا نمی‌شوند.

تصور می‌شود که تجمع کلسیم ممکن است از موارد زیر ناشی شود:

• استعداد ژنتیکی
• رشد غیرطبیعی سلول
• فعالیت غیرطبیعی غده تیروئید
• بیماری‌های متابولیک مانند دیابت
• افراد سالخورده
• تاندون‌های آسیب‌دیده
• مواد شیمیایی تولید شده توسط بدن برای مقابله با التهاب

اگرچه این بیماری در افرادی که ورزش می‌کنند یا به طور روزمره بازوهای خود را برای کار بالا و پایین می‌کنند بیشتر دیده می‌شود اما التهاب تاندونیت کلسیفیه می‌تواند هر کسی را درگیر کند.

به طور معمول و با استناد به منابع معتبر این وضعیت در بزرگسالان 40 تا 60 ساله مشاهده می‌شود. زنان نیز بیشتر از مردان تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.

 

تاندونیت کلسیفیه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر درد غیرمعمول یا مداوم شانه را تجربه می‎کنید، به پزشک خود مراجعه کنید. پس از بحث درباره علائم و بررسی سابقه پزشکی، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. این احتمال وجود دارد که آن‌ها از شما بخواهند که بازوی خود را بلند کنید یا بازو را به شکل دورانی بچرخانید تا محدودیت حرکتی را مشاهده نمایند.

بعد از معاینه فیزیکی، پزشک احتمالاً آزمایش‌های تصویربرداری را به منظور یافتن رسوبات کلسیم یا سایر ناهنجاری‌ها توصیه می‌کند.

رسوبات با سایز بزرگتر به وسیله اشعه ایکس نشان داده می‌شوند و سونوگرافی به پزشک کمک می‌کند تا رسوبات کوچکتری را که اشعه ایکس از دست داده است، تشخیص دهد.

هنگامی که پزشک اندازه رسوبات را تعیین کرد، آن‌ها می‌توانند یک برنامه درمانی متناسب با نیاز شما تهیه نمایند.

همان طور که رسوبات کلسیم به صورت مرحله‌ای جمع می‌شوند، دردی که فرد احساس می‌کند نیز ممکن است ناگهانی ایجاد شود یا به آرامی و به تدریج افزایش یابد.

سه مرحله در این شرایط شناخته می‌شود:

• در نهایت پیش کلسیفیکاسیون بدن در مناطقی که کلسیم جمع می‌شود، دچار تغییرات سلولی می‌گردد.
• کلسیم در مرحله کلسیفیه از سلول آزاد شده و شروع به جمع شدن یا رسوب می‌کند. در طی این مرحله، بدن تجمع کلسیم را که دردناک‌ترین قسمت این فرآیند است، دوباره جذب می‌کند.
• مرحله postcalcific. رسوب کلسیم از بین می‌رود و یک تاندون سالم جای آن را می‌گیرد.

با این حال ممکن است این بیماری بدون هیچ گونه علائم قابل توجهی وجود داشته باشد و به گسترش خود ادامه دهد.

 

چه گزینه‌های درمانی برای بیماری تاندونیت کلسیفه در دسترس هستند؟

بیشتر موارد تاندونیت کلسیفیه بدون جراحی قابل درمان است. در موارد خفیف، پزشک ممکن است ترکیبی از داروها و فیزیوتراپی یا یک روش غیر جراحی را به شما توصیه نماید.

دارو به منظور درمان تاندونیت کلسیفیه

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) اولین خط درمان محسوب می‌شوند.

این داروها بدون نسخه در دسترس هستند و شامل موارد زیر می‌گردند:

• آسپرین “aspirin” (بایر “Bayer”)
• ایبوپروفن “ibuprofen” (ادویل “Advil”)
• ناپروکسن “naproxen” (آلوه “Aleve”)

حتماً دوزهای پیشنهادی روی برچسب را دنبال کنید، مگر این که پزشک شما خلاف این دوزها را توصیه نماید.

همچنین این احتمال وجود دارد که پزشک تزریق کورتیکواستروئید “corticosteroid” (کورتیزون “cortisone”) را برای تسکین درد و تورم شما توصیه نماید.

روش‌های غیرجراحی به منظور درمان تاندونیت کلسیفیه

پزشک در موارد خفیف تا متوسط​​ ممکن است یکی از روش‌های زیر را توصیه کند. این روش های درمانی محافظه‌کارانه را می‌توان در مطب پزشک انجام داد.

• درمان موج شوک خارج از بدن “Extracorporeal shock-wave therapy” (ESWT): پزشک شما از یک دستگاه دستی کوچک به منظور ایجاد ضربه‌های مکانیکی به شانه شما، در نزدیکی محل کلسیفیکاسیون استفاده می‌کند.

شوک‌هایی با فرکانس بالاتر موثرتر هستند اما این شوک‌ها می‌توانند دردناک باشند بنابراین اگر ناراحت هستید، این مسئله را با پزشک خود مطرح کنید. پزشک می‌تواند امواج شوک را در حدی تنظیم نماید که شما بتوانید آن را تحمل کنید. این درمان ممکن است یک بار در هفته و به مدت سه هفته انجام شود.

• درمان موج شوک شعاعی “Radial shock-wave therapy” (RSWT): پزشک شما از یک دستگاه دستی استفاده می‌کند تا شوک‌های مکانیکی با انرژی کم تا متوسط ​​را به قسمت آسیب دیده شانه منتقل کند. این روش اثراتی مشابه ESWT ایجاد می‌کند.
• سونوگرافی درمانی: پزشک شما از یک دستگاه دستی به منظور هدایت موج صوتی با فرکانس بالا در رسوب کلسیفیه استفاده می‌کند. این روش به تجزیه بلورهای کلسیم کمک کرده و به طور معمول بدون درد است.
• سوزن زدن از راه پوست (همانند طب سوزنی): این روش درمانی بیشتر از سایر روش‌های غیرجراحی، تهاجمی است. پس از ایجاد بی‌حسی موضعی در این ناحیه، پزشک با استفاده از یک سوزن سوراخ‌های کوچکی روی پوست شما ایجاد می‌کند. این روش به بدن شما این امکان را می‌دهد تا رسوبات به صورت دستی حذف گردند. این روش ممکن است همراه با سونوگرافی و به منظور کمک به هدایت سوزن در موقعیت صحیح و مشخص انجام شود.

عمل جراحي به منظور درمان تاندونیت کلسیفیه

با استناد به گزارشات و منابع معتبرحدود 10 درصد مردم به منظور از بین بردن رسوب کلسیم به جراحی نیاز دارند.

اگر پزشک شما جراحی باز را انتخاب کند، او به منظور ایجاد برشی در پوست دقیقاً بالاتر از محل رسوب از scalpel یا چاقوی کوچک جراحی استفاده می‌کند. آن‌ها رسوبات را به صورت دستی حذف خواهند کرد.

اگر جراحی آرتروسکوپی “arthroscopic” ترجیح داده شود، پزشک شما یک برش کوچک ایجاد می‌کند و یک دوربین کوچک را وارد بدن می‌کند. دوربین، ابزار جراحی را به منظور از بین بردن رسوبات هدایت می‌کند.

دوره بهبودی شما به اندازه، محل و تعداد رسوبات کلسیم بستگی دارد. به عنوان مثال برخی از افراد در طی یک هفته به عملکرد طبیعی خود برمی‌گردند و دیگران ممکن است درد بعد از جراحی را تجربه کنند؛ این گزارش طبق منبع معتبری که در این زمینه فعالیت کرده است، ذکر شده. به خاطر داشته باشید که پزشک شما بهترین منبع به منظور دستیابی به اطلاعات مورد نیاز جهت بهبود بیماری شما است.

 

برای درمان بیماری تاندونیت کلسیفیه، چه انتظاراتی از فیزیوتراپی داریم؟

به طور معمول موارد متوسط ​​یا شدید به نوعی از فیزیوتراپی نیاز دارند تا بتوانند دامنه حرکتی شما را بازگرداند. پزشک شما آن روشی را که برای شما و بهبودی شما مفید است، معرفی خواهد کرد.

توانبخشی بدون جراحی در جهت درمان تاندونیت کلسیفیه

پزشک یا فیزیوتراپیست متخصص تعدادی از تمرینات آرام با دامنه حرکتی مناسب را به منظور کمک به بازگرداندن دامنه حرکت در شانه آسیب دیده به شما معرفی می‌نماید. به طور کلی تمریناتی مانند آونگ کدمان “Codman’s pendulum”، تاب خوردن یا دوران جزئی بازو در ابتدای درمان تجویز می‌شوند. با گذشت زمان شما می‌توانید محدوده‌ای از حرکات ورزشی، ایزومتریک “isometric” با وزن سبک را انجام دهید.

توانبخشی پس از جراحی در جهت درمان تاندونیت کلسیفیه

زمان بهبودی بعد از جراحی در افراد مختلف متفاوت است. در برخی موارد بهبودی کامل ممکن است سه ماه یا بیشتر طول بکشد. بهبودی از جراحی آرتروسکوپی به طور کلی سریع‌تر از جراحی باز است.

این احتمال وجود دارد که پزشک بعد از جراحی باز یا آرتروسکوپی به شما توصیه کند که چند روزی از بازوبند و محافظ به منظور حمایت و محافظت از شانه خود استفاده نمایید.

همچنین باید بدانید به منظور درمان کامل بهتر است که شش تا هشت هفته در جلسات فیزیوتراپی شرکت نمایید. به طور معمول فیزیوتراپی با برخی از تمرینات کششی و دامنه حرکتی بسیار محدود آغاز می‌گردد. همچنین در حدود چهار هفته طول می‌کشد تا بتوانید فعالیت سبک انجام دهید.

 

ریکاوری و برگشتن به روال عادی بعد از درمان بیماری

فیزیوتراپی برای افرادی که اشکال متوسط یا شدیدتری از بیماری را تجربه کرده‌اند، توصیه می‌شود. این روش با تمرکز بر انجام تمرینات ملایم به منظور از بین بردن هرگونه ناراحتی و کمک به بهبود دامنه کامل حرکت انجام می‌گردد.

برخی از افراد دریافتند که طی یک هفته کاملاً بهبود یافته‌اند. اما برخی دیگر ممکن است همچنان احساس درد و ناراحتی کنند و این وضعیت حرکات و فعالیت‌های آن‌ها را محدود می‌کند.

در صورت لزوم به انجام جراحی، زمان بهبودی به تعداد، محل و اندازه رسوبات کلسیم و نوع جراحی بستگی خواهد داشت. زمان جراحی باز، نسبت به جراحی آرتروسکوپی طولانی‌تر است.

این احتمال وجود دارد که یک پزشک به فرد توصیه کند که چند روز پس از جراحی از شانه‌بند استفاده کند تا در صورت ابتلا به شانه درد، آن را برطرف کند یا کاهش دهد.

فیزیوتراپی نیز ممکن است بعد از جراحی باز، مدت زمان بیشتری طول بکشد و فرد می‌بایست انتظار داشته باشد که حدود 6 تا 8 هفته فیزیوتراپی انجام دهد. پس از جراحی آرتروسکوپی، بهبود ناراحتی و حرکت پس از 2 تا 3 هفته احساس می‌گردد.

 

چشم انداز و آینده طولانی مدت تاندونیت کلسیفیه

اگرچه التهاب تاندونیت کلسیفیه برای برخی از افراد دردناک است اما رفع سریع آن محتمل است. بیشتر موارد در مطب پزشک قابل درمان هستند و تنها 10 درصد افراد بیمار به نوعی از جراحی نیاز دارند.

تاندونیت کلسیفیه در نهایت خود به خود از بین می‌رود اما در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به عوارض شدید شود. این عوارض شامل پارگی روتاتور کاف و شانه یخ زده “frozen shoulder” (التهاب غیرعفونی و چسبندگی کپسول مفصلی شانه است که باعث ایجاد درد و محدودیت حرکتی این مفصل می‌گردد) است.

تا به امروز هیچ منبع معتبری گزارش نکرده است که تاندونیت کلسیفیه عود خواهد کرد اما به طور کلی بررسی‌های دوره‌ای توصیه می‌شود. وقت‌های خود را با پزشک تنظیم نمایید و به طور منظم جهت انجام مشاوره و درمان به مطب مراجعه نمایید. نکات توصیه شده از سوی پزشک را به طور دقیق و در زمان مشخص شده انجام دهید تا عوارض بیماری شما کاهش یابد و به درمان نزدیک‌تر شوید. درمان‌ها بسته به نوع بیماری و عوامل مختلف دیگر متغیر است اما شما با مراجعه به پزشک متخصص می‌توانید بهترین نوع درمان را مشخص نمایید. اگر در مورد عوارض بیماری یا مصرف داروهای تجویزی نگران هستید، این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

نکاتی به منظور پیشگیری از بیماری تاندونیت کلسیفیه

آیا مکمل‌های منیزیم می‌توانند از تاندونیت کلسیفیه جلوگیری کنند؟ به منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

مقالات منتشر شده در این زمینه از مکمل‌های غذایی به منظور پیشگیری از التهاب ورم مفاصل پشتیبانی نمی‌کند. برخی نویسندگان و وبلاگ‌نویسان غیر معتبر اظهار کرده‌اند که مصرف مکمل‌های غذایی به جلوگیری از التهاب ورم استخوان کمک می‌کند اما این مقالات علمی نیستند. لطفاً قبل از مصرف این مکمل‌ها با ارائه دهنده پزشکی خود مشورت نمایید.

 

منبع:

www.lecturio.com