قلب و عروق
1- کلسترول
کلسترول در سراسر بدن حرکت می‌کند و توسط لیپوپروتئین‌های موجود در خون حمل می‌شود. این لیپوپروتئین‌ها عبارتند از:
- لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، یکی از دو لیپوپروتئین اصلی است. LDL اغلب “کلسترول بد” نامیده می‌شود.
- لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین اصلی دیگر است. HDL اغلب “کلسترول خوب” نامیده می‌شود.
- لیپوپروتئین‌های با چگالی بسیار کم (VLDL)، ذراتی در خون هستند که حامل تری گلیسیرید هستند.
داشتن کلسترول استاندارد برای رفع نیازهای شما مهم است. کلسترول بیش از حد می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اگر سطح کلسترول شما بالا باشد، این وضعیت هایپرکلسترولمی “hypercholesterolemia” نامیده می‌شود. اگر سطح کلسترول شما پایین باشد، این وضعیت هیپوکلسترولمی “hypocholesterolemia” نامیده می‌شود. سطح کلسترول بسیار پایین معمول نیست اما ممکن است اتفاق بیفتد.
LDL می‌تواند بر روی دیواره رگ‌های شما جمع شود و آن‌ها را باریک‌تر کند. رسوبات چربی پلاکی را تشکیل می‌دهند که رگ‌های شما را می‌پوشاند و ممکن است باعث انسداد شود. این تجمع آترواسکلروز “atherosclerosis” نامیده می‌شود.
آیا سطح کلسترول «بد» می‌تواند خیلی کم باشد؟ آیا سطح کلسترول “خوب” می‌تواند خیلی بالا باشد؟
معمولاً این اتفاق نمی‌افتد که افراد کلسترول بد خیلی کم یا کلسترول خوب خیلی بالا داشته باشند. مطالعاتی در حال انجام است که نشان می‌دهد افراط و تفریط از هر نوعی، مفید نیست.
حتی با وجود این‌که هیچ عدد مشخصی در مورد سطح بسیار پایین LDL وجود ندارد، سطوح کمتر از 40 میلی‌گرم در دسی لیتر ممکن است با برخی از مشکلات سلامتی از جمله افسردگی، اضطراب و سکته هموراژیک مرتبط باشد.
با این حال داده‌هایی از کارآزمایی‌های بالینی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی LDL کمتر از 40 میلی‌گرم در دسی‌لیتر در درمان با استاتین باقی بماند، شواهدی دال بر آسیب وجود ندارد.
در برخی موارد شرایط ژنتیکی می‌تواند باعث شود سطح کلسترول بسیار پایینی داشته باشید. در موارد دیگر، مشکلات تغذیه‌ای، برخی سرطان‌ها، کم کاری تیروئید و برخی عفونت‌ها نیز می‌توانند باعث کاهش سطح کلسترول شوند. در هر یک از این نوع شرایط، مسائل اساسی باید مورد توجه قرار گیرد.
محققان در حال بررسی اثرات HDL بیش از حد، یعنی کلسترول خوب هستند. هیچ نتیجه‌ای به دست نیامده است اما مطالعاتی در مورد رابطه احتمالی بین HDL بالا و سرطان و خطر بیشتر حمله قلبی در میان افراد پرخطر انجام شده است. HDL بیش از حد بالا ممکن است HDL ناکارآمد باشد و نهایتا محافظ نباشد.
2- فشار خون
هنگامی که فشار خون خود را اندازه‌گیری می‌کنید، دو عدد دریافت می‌نمایید. اولین یا “عدد بالا” فشار خون سیستولیک “systolic” شماست. دومی یا “عدد پایین” فشار خون دیاستولیک “diastolic” است.
دانستن هر دو مهم است و می‌تواند زندگی شما را نجات دهد.
عدد فشار خون سیستولیک به چه معناست؟
وقتی قلب شما می‌تپد، فشار آورده و خون را از طریق شریان‌های شما به بقیه بدن می‌راند. این نیرو روی آن رگ‌های خونی، فشار ایجاد می‌کند و این فشار خون سیستولیک شماست.
در اینجا نحوه درک عدد فشار خون سیستولیک آورده شده است:
- نرمال: زیر 120
- خوب: 120-129
- مرحله 1 فشار خون بالا: 130-139
- مرحله 2 فشار خون بالا: 140 یا بیشتر
- بحران فشار خون: 180 یا بیشتر. با 115 تماس بگیرید.
عدد فشار خون دیاستولیک به چه معناست؟
دیاستولیک یا عدد پایین، فشاری است که در شریان‌ها است و در زمانی که قلب بین ضربان‌ها استراحت می‌کند، ایجاد می‌گردد. این شرایط، زمانی است که قلب پر از خون می‌شود و اکسیژن دریافت می‌کند.
عدد فشار خون دیاستولیک شما به این معنی است:
- نرمال: کمتر از 80
- مرحله 1 فشار خون بالا: 80-89
- مرحله 2 فشار خون بالا: 90 یا بیشتر
- بحران فشار خون: 120 یا بیشتر. با 115 تماس بگیرید.
حتی اگر عدد دیاستولیک شما نرمال باشد (کمتر از 80)، اگر میزان سیستولیک 120-129 باشد، این احتمال وجود دارد که فشار خون بالا باشد. شما به بررسی بیشتر پزشکی نیاز دارید.
3- لخته خون
لخته‌های خون، مجموعه‌های ژل مانندی از خون هستند که وقتی خون از مایع به حالت نیمه جامد تبدیل می‌شود، در رگ‌ها یا شریان‌ها تشکیل می‌گردند. لخته شدن یک عملکرد طبیعی در زمان آسیب است که خونریزی بیش از حد بدن شما را متوقف می‌کند. با این حال، لخته‌های خونی که در برخی مکان‌ها تشکیل می‌شوند و خود به خود برطرف نمی‌شوند، می‌توانند برای سلامتی شما خطرناک باشند.
به طور معمول، لخته شدن خون به عنوان پاسخی به آسیب یک رگ خونی شروع می‌شود. در ابتدا خون در یک مکان باقی می‌ماند. دو ماده، پلاکت‌ها (نوعی سلول خونی) و فیبرین (ماده‌ای محکم مانند رشته)، با یکدیگر ترکیب می‌شوند و چیزی را تشکیل می‌دهند که platelet plug نامیده می‌شود تا بریدگی یا خونریزی را متوقف کند.
زمانی که لخته خون در جایی که نباید، تشکیل شود، این وضعیت ترومبوز “thrombus” نامیده می‌شود. به طور معمول لخته خون را ترومبوز نیز می‌نامند. لخته ممکن است در یک نقطه بماند (به نام ترومبوز) یا در بدن حرکت کند (به نام آمبولی یا ترومبوآمبولی). لخته‌هایی که حرکت می‌کنند، خطرناک هستند. لخته‌های خون می‌توانند در شریان‌ها (لخته‌های شریانی) یا سیاهرگ‌ها (لخته‌های وریدی) ایجاد شوند.
علائم لخته خون و درمان توصیه شده بستگی به محل تشکیل لخته در بدن شما و میزان آسیب آن دارد. دانستن شایع‌ترین علائم لخته شدن خون و عوامل خطرزا می‌تواند به شما کمک کند تا این وضعیت بالقوه‌ی تهدید کننده زندگی را تشخیص دهید یا حتی از آن پیشگیری کنید.
کدام لخته خون بیشترین خطر را برای سلامتی دارد؟
هر لخته خونی که در شریان‌ها (لخته‌های شریانی) یا سیاهرگ‌ها (لخته‌های وریدی) ایجاد شود، می‌تواند جدی باشد. اگر مشکوک به لخته شدن خون هستید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
لخته‌ای که در یکی از وریدهای بزرگتر بدن شما ایجاد می‌شود، ترومبوز ورید عمقی (DVT) نامیده می‌شود. لخته خون ثابت یا لخته‌ای که در جای خود باقی می‌ماند، ممکن است به شما آسیبی نرساند. لخته خونی که از جای خود جدا می‌شود و شروع به حرکت در جریان خون می‌کند، می‌تواند مضر باشد.
یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های لخته شدن خون زمانی است که DVT به ریه‌های شما راه پیدا می‌کند و گیر می‌کند. این وضعیت که آمبولی ریه (PE) نامیده می‌شود، می‌تواند جریان خون را متوقف کند و نتایج آن می‌تواند بسیار جدی و حتی کشنده باشد.
بروز لخته‌های شریانی در مغز را سکته می‌گویند. لخته می‌تواند در شریان‌های قلب ایجاد شود و باعث حمله قلبی شود. لخته‌های خون نیز می‌توانند در رگ‌های خونی شکم ایجاد شوند و باعث درد یا حالت تهوع و استفراغ شوند.
4- سکته قلبی
حمله قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی جریان خون به قلب شما را مسدود می‌کند تا نتواند اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نماید.
علائم حمله قلبی عبارتند از:
- ناراحتی، فشار، سنگینی، سفتی، فشردن یا درد در قفسه سینه یا بازو یا زیر استخوان سینه
- ناراحتی که به پشت، فک، گلو یا بازوی شما وارد می‌شود
- سیری، سوءهاضمه یا احساس خفگی (ممکن است مانند سوزش سر دل باشد)
- عرق کردن، ناراحتی معده، استفراغ یا سرگیجه
- ضعف شدید، اضطراب، خستگی یا تنگی نفس
- ضربان قلب سریع یا ناهموار
علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر یا از حمله قلبی به حمله قلبی دیگر متفاوت باشد. زنان با احتمال بیشتری، این علائم دارند:
- خستگی غیرمعمول
- تنگی نفس
- حالت تهوع یا استفراغ
- سرگیجه یا سبکی سر
- ناراحتی در روده شما ممکن است شبیه سوءهاضمه باشد
- ناراحتی در گردن، شانه یا قسمت بالای کمر
با برخی از حملات قلبی، شما هیچ علامتی را متوجه نخواهید شد (انفارکتوس میوکارد “خاموش”). این وضعیت در افرادی که دیابت دارند، بیشتر دیده می‌شود.
آنژین
آنژین، یک بیماری یا مریضی نیست. این وضعیت، یک علامت است و گاهی اوقات می‌تواند نشانه حمله قلبی باشد. این شرایط ممکن است با فعالیت‌های معمولی ظاهر شوند اما به طور معمول با استراحت یا مصرف نیتروگلیسیرین از بین می‌روند.
در چنین شرایطی ممکن است علائم زیر را داشته باشید:
- فشار، درد، فشردن یا احساس پری در مرکز قفسه سینه
- درد یا ناراحتی در شانه، بازو، پشت، گردن یا فک
اگر بدتر شد، بیش از 5 دقیقه طول کشید یا بعد از مصرف نیتروگلیسیرین بهبود نیافت، با 115 تماس بگیرید. پزشکان، آن را آنژین “ناپایدار” می‌نامند. این وضعیت، یک اورژانس است که می‌تواند مربوط به حمله قلبی باشد که در شرف وقوع است.
اگر به جای آنژین “ناپایدار”، آنژین “پایدار” دارید که شایع‌ترین نوع آن است، علائم شما معمولاً با محرک‌های قابل پیش بینی (مانند احساسات شدید، فعالیت بدنی، دمای بسیار گرم و سرد یا حتی یک وعده غذایی سنگین) رخ می‌دهد. در صورت استراحت یا مصرف نیتروگلیسیرین که پزشک شما تجویز کرده است، علائم از بین می‌روند. اگر علائم از بین نرفتند، با اورژانس تماس بگیرید.
5- نارسایی قلب
اصطلاح نارسایی قلبی “heart failure” می‌تواند ترسناک باشد. این اصطلاح بدان معنا نیست که قلب “از کار افتاده” یا متوقف شده است بلکه یعنی قلب آن‌طور که باید پمپاژ نمی‌کند.
اگر نارسایی قلبی دارید، مراقب خود باشید و تعادل خود را حفظ کنید؛ در چنین شرایطی از سلامت و کیفیت زندگی بهتری برخوردار خواهید شد. یادگیری در مورد علائم نارسایی قلبی، نحوه حفظ تعادل و زمان تماس با پزشک بسیار مهم است.
نارسایی قلبی چقدر شایع است؟
تقریباً 6 میلیون آمریکایی نارسایی قلبی دارند و سالانه بیش از 870000 نفر مبتلا به نارسایی قلبی تشخیص داده می‌شوند. این وضعیت علت اصلی بستری شدن افراد بالای 65 سال در بیمارستان است.
اگرچه خطر نارسایی قلبی با افزایش سن تغییر نمی‌کند اما در سنین بالاتر احتمال ابتلا به نارسایی قلبی بیشتر است.
زنان نیز به اندازه مردان در معرض ابتلا به نارسایی قلبی هستند اما برخی تفاوت‌های زیر وجود دارد:
- زنان در مقایسه با مردان در اواخر زندگی به نارسایی قلبی مبتلا می‌شوند.
- زنان تمایل به نارسایی قلبی ناشی از فشار خون بالا و EF طبیعی دارند.
- زنان ممکن است بیشتر از مردان دچار تنگی نفس شوند. هیچ تفاوتی در درمان مردان و زنان مبتلا به نارسایی قلبی وجود ندارد.
دلایل زیادی برای ابتلا به نارسایی قلبی وجود دارد اما این بیماری به طور کلی به دو نوع تقسیم می‌شود:
- نارسایی قلبی با کاهش عملکرد بطن چپ (HF-rEF)
حفره چپ پایین قلب (بطن چپ) بزرگتر می‌شود و نمی‌تواند به اندازه کافی فشرده شود (انقباض) تا مقدار مناسبی از خون غنی از اکسیژن را به بقیه بدن پمپ کند.
- نارسایی قلبی با حفظ عملکرد بطن چپ (HF-pEF)
قلب به طور طبیعی منقبض می‌شود و پمپ می‌کند اما حفره‌های پایینی قلب (بطن‌ها) ضخیم‌تر و سفت‌تر از حد طبیعی هستند. به همین دلیل بطن‌ها نمی‌توانند به درستی شل گردند و تا آخر پر شوند. با توجه به این موضوع که خون کمتری در بطن‌ها وجود دارد، هنگام انقباض قلب، خون کمتری به بقیه بدن پمپاژ می‌شود.
6- آریتمی قلبی
آریتمی، ضربان قلب نامنظم را توصیف می‌کند. در این شرایط، قلب فرد ممکن است خیلی سریع، خیلی آهسته، خیلی زود یا با ریتم نامنظم بزند.
آریتمی، زمانی رخ می‌دهد که سیگنال‌های الکتریکی هماهنگ کننده ضربان قلب به درستی کار نکنند. ضربان قلب نامنظم ممکن است شبیه تپش قلب یا بال زدن باشد.
بسیاری از آریتمی‌های قلبی بی‌ضرر هستند. با این حال اگر آن‌ها بسیار نامنظم شوند یا ناشی از یک قلب ضعیف یا آسیب دیده باشند، آریتمی می‌تواند باعث علائم و عوارض شدید و بالقوه کشنده شود.
فرد مبتلا به آریتمی ممکن است درد قفسه سینه را تجربه کند.
آریتمی قلبی به گروهی از شرایط اطلاق می‌شود که باعث بروز ضربان قلب نامنظم، خیلی آهسته یا خیلی سریع می‌گردد.
چندین دسته از آریتمی وجود دارد از جمله:
- برادی کاردی “bradycardia” یا ضربان قلب آهسته
- تاکی کاردی “tachycardia” یا ضربان قلب سریع
- ضربان قلب نامنظم که به عنوان فلاتر یا فیبریلاسیون “flutter or fibrillation” نیز شناخته می‌شود
- ضربان قلب زودرس یا انقباض زودرس
بیشتر آریتمی‌ها شدید نیستند و عوارضی ایجاد نمی‌کنند. با این حال برخی می‌توانند خطر سکته مغزی یا ایست قلبی را افزایش دهند.
برخی از افراد ممکن است بشنوند که پزشکان هنگام اشاره به ضربان قلب نامنظم خود از کلمه “dysrhythmia” استفاده می‌کنند. واژه‌های آریتمی و دیس ریتمی به یک معنا هستند اما کلمه آریتمی رایجتر است.
ضربان قلب طبیعی چیست؟
پزشکان با شمارش تعداد ضربان قلب در هر دقیقه (bpm) در هنگام استراحت، ضربان قلب سالم را تشخیص می‌دهند. این شیوه به عنوان ضربان قلب در حالت استراحت شناخته می‌شود.
محدوده ضربان قلب سالم در حالت استراحت بین افراد متفاوت است اما انجمن قلب آمریکا (AHA) پیشنهاد می‌کند که معمولاً بین 60 تا 100 ضربان در دقیقه است.
هر چه فرد تناسب اندام بیشتری داشته باشد، ضربان قلب او در حالت استراحت کمتر می‌شود. به عنوان مثال، ورزشکاران المپیک معمولا ضربان قلبشان در حالت استراحت کمتر از 60 ضربه در دقیقه است زیرا قلب آن‌ها بسیار کارآمد است.
قلب باید با یک ریتم منظم، متشکل از ضربان‌های دوتایی “ba-bum” با فاصله‌های یکنواخت در بین هر کدام، بکوبد.
یکی از این ضربان‌ها، منقبض شدن قلب جهت تامین اکسیژن به خونی است که قبلاً در گردش است و دیگری شامل فشار دادن خون اکسیژن‌دار به اطراف بدن توسط قلب است.
فرد می‌تواند ضربان قلب خود را با استفاده از نبض خود اندازه‌گیری کند. این نقطه‌ای است که در آن می‌توانند ضربان قلب را از طریق پوست احساس کنند. بهترین نقاط بدن برای این کار عبارتند از:
- مچ دست
- قسمت داخلی آرنج‌ها
- کنار گردن
- بالای پا
7- عروق کرونر قلب
بیماری عروق کرونر “Coronary artery” زمانی ایجاد می‌شود که رگ‌های خونی اصلی قلب شما، آسیب ببینند یا بیمار شوند. رسوبات حاوی کلسترول (پلاک) در عروق کرونر و التهاب آن، معمولاً مقصر بیماری عروق کرونر هستند.
عروق کرونر خون، اکسیژن و مواد مغذی را به قلب شما می‌رسانند. تجمع پلاک می‌تواند این شریان‌ها را باریک کند و جریان خون به قلب شما را کاهش دهد. در نهایت، کاهش جریان خون ممکن است باعث درد قفسه سینه (آنژین)، تنگی نفس یا سایر علائم و نشانه‌های بیماری عروق کرونر شود. انسداد کامل می‌تواند باعث حمله قلبی شود.
از آنجایی که بیماری عروق کرونر اغلب در طی سال‌ها ایجاد می‌شود، ممکن است تا زمانی که دچار انسداد قابل توجه یا حمله قلبی نشوید، متوجه مشکل نگردید. اما می‌توانید اقداماتی را برای پیشگیری و درمان بیماری عروق کرونر انجام دهید. یک سبک زندگی سالم می‌تواند تاثیر زیادی بر روی این بیماری داشته باشد.
علائم بیماری عروق کرونر قلب
اگر عروق کرونر شما باریک شوند، نمی‌توانند خون غنی از اکسیژن کافی را به قلب شما برسانند، به خصوص زمانی که قلب به شدت می‌تپد. در ابتدا، کاهش جریان خون ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال، همانطور که پلاک‌ها در شریان‌های کرونری شما ایجاد می‌شوند، ممکن است علائم و نشانه‌های بیماری عروق کرونر ایجاد گردد:
- درد قفسه سینه (آنژین). این احتمال وجود دارد که فشار یا سفتی در قفسه سینه خود احساس کنید، گویی کسی روی سینه شما ایستاده است. این درد که آنژین نامیده می‌شود، معمولاً در سمت چپ یا میانی قفسه سینه ایجاد می‌شود. به طور معمول آنژین با استرس فیزیکی یا عاطفی ایجاد می‌گردد. درد معمولاً در عرض چند دقیقه پس از توقف فعالیت استرس‌زا از بین می‌رود. در برخی افراد به ویژه زنان، درد ممکن است کوتاه یا تیز باشد و در گردن، بازو یا پشت احساس شود.
- تنگی نفس. اگر قلب شما نتواند خون کافی برای رفع نیازهای بدن پمپاژ کند، این احتمال وجود دارد که با فعالیت دچار تنگی نفس یا خستگی شدید شوید.
- حمله قلبی. یک شریان کرونر کاملاً مسدود شده باعث حمله قلبی می‌شود. علائم و نشانه‌های کلاسیک حمله قلبی عبارتند از فشار کوبنده در قفسه سینه و درد در شانه یا بازو، گاهی همراه با تنگی نفس و تعریق.
زنان تا حدودی بیشتر از مردان دارای علائم و نشانه‌های معمول حمله قلبی مانند گردن درد یا فک هستند. این احتمال وجود دارد که علائم دیگری مانند تنگی نفس، خستگی و حالت تهوع داشته باشند.
8- بیماری دریچه‌ای قلب
قلب دارای چهار حفره است. دو حفره فوقانی، دهلیز چپ و راست و دو حفره پایینی، بطن چپ و راست نامیده می‌شوند. چهار دریچه در خروجی هر محفظه، جریان مداوم یک طرفه خون را از طریق قلب به ریه‌ها و بقیه بدن حفظ می‌کنند.
بیماری دریچه قلب، زمانی رخ می‌دهد که یک یا چند دریچه قلب به درستی باز یا بسته نمی‌شوند. این وضعیت، زمانی که بیش از یک دریچه قلب را تحت تاثیر قرار دهد، بیماری چند دریچه‌ای قلب نامیده می‌شود.
تنگی دریچه، زمانی رخ می‌دهد که دهانه دریچه باریک می‌شود و جریان خون را محدود می‌کند.
پرولاپس “Prolapse”، زمانی است که یک دریچه از جای خود خارج می‌شود یا فلپ‌های دریچه به درستی بسته نمی‌شوند.
رگورژیتاسیون “Regurgitation” زمانی است که خون از طریق دریچه به عقب نشت می‌کند، گاهی اوقات این شرایط به دلیل پرولاپس ایجاد می‌گردد.
بیماری دریچه قلب را می‌توان به صورت خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کرد. این بیماری می‌تواند منجر به بزرگ شدن قلب یا نارسایی قلبی شود. نارسایی قلبی یک وضعیت پزشکی جدی است که در آن قلب نمی‌تواند خون کافی برای تامین نیاز بدن به اکسیژن را پمپ کند.
انواع بیماری‌های دریچه‌ای قلب
- تنگی دریچه قلب
- افتادگی دریچه (لغزش از جای خود)
- نارسایی (نشتی)
بیماری دریچه‌ای قلب می‌تواند قبل یا در بدو تولد ایجاد شود (علل مادرزادی) یا دریچه‌های طبیعی ممکن است در طول زندگی فرد آسیب ببینند (علل اکتسابی). به طور معمول علت بیماری دریچه‌ای قلب مشخص نیست. نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد علل بیماری دریچه‌ای قلب وجود دارد.
9- بیماری‌های قلبی ارثی
برخی از بیماری‌های قلبی می‌توانند به صورت ژنتیکی منتقل شوند. اگر از این شرایط و احتمال بروز خطر آگاه باشید، ممکن است بتوانید قبل از ایجاد علائم یا خطرناک شدن وضعیت، آن را پیشگیری کنید. در اینجا 3 بیماری شایع قلبی را که از نسلی به نسل دیگر به ارث می‌رسد، معرفی می‌کنیم.
-
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک خانوادگی “Familial Hypertrophic Cardiomyopathy”
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک خانوادگی یک بیماری قلبی ارثی نسبتاً شایع است که می‌تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری می‌تواند تمام یا بخشی از عضله قلب را ضخیم کند. در موارد شدید، حتی می‌تواند باعث مرگ ناگهانی شود.
ضخیم شدن اغلب در سپتوم بین بطنی، دیواره‌ای که بطن چپ و راست (دو حفره پایینی قلب) را از هم جدا می‌کند، رخ می‌دهد. این شرایط می‌تواند از جریان مناسب خون از قلب جلوگیری کند و قلب را مجبور کند که بیشتر از آنچه باید، پمپاژ کند.
-
کاردیومیوپاتی اتساع خانوادگی “Familial Dilated Cardiomyopathy”
در حالی که کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک باعث ضخیم شدن عضله قلب می‌شود، عکس آن در مورد کاردیومیوپاتی متسع صادق است: در این شرایط عضله قلب نازک و ضعیف می‌شود.
این بیماری می‌تواند هر دو طرف قلب را درگیر کند. همانطور که عضله کشیده می‌شود، محفظه آسیب دیده بزرگ می‌گردد و باعث ناکارآمدتر شدن پمپ خون می‌گردد. این شرایط می‌تواند به نارسایی قلبی، وضعیتی که در آن قلب نمی‌تواند خون را برای تامین نیازهای بدن پمپ کند، منجر شود.
-
هایپرکلسترولمی خانوادگی “Familial Hypercholesterolemia”
کلسترول یک ماده شبیه چربی در هر سلول بدنی شما است. بدن شما به مقداری کلسترول نیاز دارد اما مقدار زیادی از آن (به خصوص لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL) یا کلسترول بد) می‌تواند در بدن شما جمع شود. این وضعیت باعث باریک شدن شریان‌ها شده و جریان خون را تا حدی یا به طور کامل مسدود می‌کند.
هیپرکلسترولمی خانوادگی یکی از علل ارثی بیماری عروق کرونر قلب است. در صورت عدم درمان، ممکن است دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شوید.
اگر هیپرکلسترولمی خانوادگی دارید، LDL شما بسیار بالاست (بیش از 190 میلی گرم در دسی لیتر).
اگر کلسترول بالای شما به دلیل ژنتیک باشد، علائم می‌توانند در سنین بسیار پایین شروع شوند. برخی از افراد در سن 20 سالگی دچار حمله قلبی می‌شوند.
اغلب مردم کلسترول بالا را با یک سبک زندگی ناسالم مانند مصرف غذاهای چرب، ورزش نکردن و سیگار کشیدن مرتبط می‌دانند. در این شرایط نقش ژنتیک اغلب نادیده گرفته می‌شود. در مورد هیپرکلسترولمی خانوادگی، یک سبک زندگی سالم به تنهایی نمی‌تواند LDL شما را پایین بیاورد.
10- اکو قلب
اکوکاردیوگرافی “Echocardiography” یا به اصطلاح اکو قلب آزمایشی است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر زنده از قلب شما استفاده می‌کند. این تصاویر، اکوکاردیوگرام نامیده می‌شود. این آزمایش به پزشک اجازه می‌دهد تا عملکرد قلب و دریچه‌های آن را بررسی کند.
این تصاویر می‌تواند به آن‌ها اطلاعات زیر را بدهد:
- اندازه قلب. به عنوان مثال تغییر در اندازه اتاقک، گشاد شدن یا ضخیم شدن آن.
- لخته شدن خون در حفره‌های قلب
- مایع در کیسه اطراف قلب
- مشکلات آئورت که شریان اصلی متصل به قلب است
- مشکلات مربوط به عملکرد پمپاژ یا عملکرد آرامش‌بخش قلب
- مشکلات در عملکرد دریچه‌های قلب
- فشار در قلب
بررسی اکوکاردیوگرام در تعیین سلامت عضله قلب به ویژه پس از حمله قلبی، بسیار کلیدی است. همچنین این آزمایش می‌تواند نقایص قلبی یا بی نظمی‌ها را در نوزادان متولد نشده آشکار کند.
انجام اکوکاردیوگرام، بدون درد است. فقط در موارد بسیار نادر با انواع خاصی از اکوکاردیوگرام یا استفاده از کنتراست برای اکوکاردیوگرام، خطراتی وجود دارد.
پزشک شما ممکن است به دلایل مختلفی دستور اکوکاردیوگرافی را بدهد. به عنوان مثال، این احتمال وجود دارد که در آزمایشات دیگر یا در حین گوش دادن به ضربان قلب شما از طریق گوشی پزشکی، چیز غیرعادی کشف کرده باشند.
اگر ضربان قلب نامنظم دارید، پزشک ممکن است دریچه‌ها یا اتاقک‌های قلب و توانایی قلب شما برای پمپاژ را بررسی کند. همچنین اگر علائم مشکلات قلبی مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس را دارید یا اگر EKG غیرطبیعی است، این احتمال وجود دارد که نیاز به اکو قلب باشد.
اکوکاردیوگرافی بسیار ایمن در نظر گرفته می‌شود. بر خلاف سایر تکنیک‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اکوکاردیوگرام از اشعه استفاده نمی‌کند.
اگر اسکن شامل تزریق ماده حاجب یا agitated saline باشد، خطر جزئی عوارضی مانند واکنش آلرژیک به ماده حاجب وجود دارد. در دوران بارداری نباید از کنتراست استفاده کرد.
زمانی که الکترودهای EKG از پوست شما برداشته می‌شود، احتمال ناراحتی جزئی وجود دارد. این وضعیت ممکن است شبیه به کشیدن یک چسب زخم باشد.
11- نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام
الکتروکاردیوگرام “electrocardiogram” که به اختصار EKG یا ECG نامیده می‌شود، آزمایشی است که فعالیت الکتریکی ضربان قلب را اندازه‌گیری می‌کند. با هر ضربان، یک تکانه الکتریکی (یا موج) از قلب عبور می‌کند. این موج باعث فشرده شدن ماهیچه و پمپاژ خون از قلب می‌شود. ضربان طبیعی قلب در ECG، زمان اتاق‌های بالا و پایین را نشان می‌دهد.
دهلیزهای راست و چپ یا اتاق فوقانی اولین موج را ایجاد می کنند که “موج P” نامیده می‌شود؛ زمانی که تکانه الکتریکی به اتاقک پایین می‌رود از یک خط صاف پیروی می‌کند. اتاقک‌ها یا بطن‌های پایینی راست و چپ موج بعدی را ایجاد می‌کنند که “QRS complex” نامیده می‌شود. موج نهایی یا “موج T” نشان دهنده بازیابی الکتریکی یا بازگشت به حالت استراحت برای بطن‌ها است.
ECG چرا انجام می‌شود؟
ECG دو نوع اطلاعات اصلی را ارائه می‌دهد. ابتدا با اندازه‌گیری فواصل زمانی در نوار قلب، پزشک تعیین می‌کند که موج الکتریکی چقدر طول می‌کشد تا از قلب عبور نماید. یافتن مدت زمانی که یک موج طول می‌کشد تا از یک قسمت قلب به قسمت بعدی برسد، نشان دهنده این است که فعالیت الکتریکی، طبیعی، کند، سریع یا نامنظم است. دوم، با اندازه‌گیری میزان فعالیت الکتریکی که از عضله قلب عبور می‌کند، متخصص قلب ممکن است بفهمد که آیا قسمت‌هایی از قلب بیش از حد بزرگ هستند یا بیش از حد کار می‌کنند یا خیر.
هیچ درد یا خطری در ارتباط با انجام الکتروکاردیوگرام وجود ندارد. هنگامی که برچسب‌های نوار قلب برداشته می‌شوند، این احتمال وجود دارد که ناراحتی جزئی ایجاد شود.
بهتر است بدانید که با انجام این آزمایش، دستگاه فقط نوار قلب را ثبت می‌کند و الکتریسیته به بدن نمی‌فرستد.
12- هولتر مانیتورینگ
هولتر مانیتور “Holter monitor”، یک دستگاه پزشکی کوچک همراه با باتری است که فعالیت قلب شما مانند ضربان و ریتم آن را اندازه‌گیری می‌کند. اگر پزشک شما به اطلاعات بیشتری از اطلاعات الکتروکاردیوگرام معمول (EKG) در مورد عملکرد قلب شما نیاز داشته باشد، از شما می‌خواهد که از یکی از این دستگاه‌ها استفاده نمایید.
مانیتورینگ 24 ساعته هولتر، یک آزمایش مداوم برای ثبت ضربان و ریتم قلب شما به مدت 24 ساعت است. شما 12 تا 48 ساعت از مانیتور هولتر استفاده می‌کنید و به روال عادی روزانه خود ادامه می‌دهید. این دستگاه دقیقاً مانند یک EKG معمولی دارای الکترودها و اتصالات الکتریکی است اما لیدهای کمتری دارد. این اقدام نه تنها می‌تواند ضربان و ریتم قلب شما را اندازه‌گیری نماید، بلکه زمانی که احساس درد قفسه سینه یا علائم ضربان نامنظم یا آریتمی قلب دارید، آن را هم نشان می‌دهد.
آزمایش هولتر مانیتور گاها الکتروکاردیوگرافی سرپایی نیز نامیده می‌شود. انواع دیگری از دستگاه‌ها وجود دارند که می‌توانند جهت اندازه‌گیری فعالیت قلب در مدت زمان طولانی‌تری مورد استفاده قرار گیرند.
موارد استفاده مانیتورینگ هولتر
EKG، یک آزمایش پزشکی است که برای اندازه‌گیری ضربان و ریتم قلب شما استفاده می‌شود. همچنین از این دستگاه به منظور بررسی سایر ناهنجاری‌هایی که ممکن است بر عملکرد طبیعی قلب تأثیر بگذارد، استفاده می‌شود. در طول EKG، الکترودهایی روی قفسه سینه قرار می‌گیرند تا ریتم قلب شما را بررسی کنند. این احتمال وجود دارد که شما بی‌نظمی‌های ریتم قلب را تجربه کنید که در زمان انجام EKG ظاهر نمی‌شدند، زیرا در آن شرایط فقط برای مدت بسیار کوتاهی به دستگاه متصل هستید.
ریتم های غیرطبیعی قلب و انواع دیگر علائم قلبی می‌توانند بیایند و از بین بروند. به منظور ثبت این رویدادها نظارت برای مدت طولانی‌تری ضروری است. مانیتور هولتر به پزشک شما اجازه می‌دهد تا نحوه عملکرد قلب شما را به صورت طولانی‌مدت بررسی نماید. ثبت و ضبط‌هایی که توسط مانیتور انجام می‌شود به پزشک در تشخیص این موضوع که که آیا قلب شما اکسیژن کافی دریافت می‌کند یا تکانه‌های الکتریکی در قلب با تأخیر است یا خیر، کمک می‌کند. این تکانه‌های نامنظم ممکن است به عنوان آریتمی یا ریتم غیرطبیعی قلب شناخته شوند.
منابع:
