بیماری کرون چیست؟ آیا خطرناک است و آیا قابل درمان است؟

بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده است. طبق گزارشات بنیاد کرون و کولیت (CCF)، حدود 780،000 آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند.

به نظر میرسد همچنان تحقیقات بیشتری در مورد بیماری کرون لازم است. محققان مطمئن نیستند که این بیماری چگونه شروع می‌شود، چه کسی با درصد بالا به آن مبتلا می‌شود یا چگونه می‌توان آن را به بهترین وجه مدیریت کرد. علیرغم پیشرفت‌های عمده درمان در سه دهه گذشته، هنوز درمان قطعی‌ای برای این بیماری وجود ندارد.

معمولاً بیماری کرون در روده کوچک و روده بزرگ رخ می‌دهد. این موضوع می‌تواند بر روی هر قسمت یا بخشی از دستگاه گوارش (GI) شما از دهان گرفته تا مقعد تأثیر بگذارد. این موضوع می‌تواند برخی از قسمت‌های دستگاه GI را درگیر کرده و از قسمت‌های دیگر نیز بگذرد.

دامنه شدت بیماری کرون، از نوع ملایم تا ناتوان کننده دسته‌بندی می‌شود. علائم این وضعیت متفاوت است و می‌تواند با گذشت زمان تغییر کند. در موارد شدید، این بیماری می‌تواند منجر به ناراحتی‌های حاد و عوارض تهدید کننده زندگی شود.

 

چه عواملی باعث بیماری کرون می‌شود؟

به طور دقیق مشخص نیست که چه چیزی باعث بیماری کرون می‌شود.

با این حال، عوامل زیر ممکن است در ابتلا به آن تأثیر بگذارند:

• سیستم ایمنی بدن شما
• ژن‌های شما
• محیط شما

طبق گزارشات بنیاد کرون و کولیت، تا 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دارای پدر و مادر، فرزند، خواهر یا برادر مبتلا به بیماری هستند.

طبق مطالعه‌ای در سال 2012، موارد خاصی می‌توانند بر شدت علائم شما تأثیر بگذارند.

این موارد خاص شامل گزینه‌های زیر می‌باشند:

• سیگار کشیدن
• سن شما
• درگیری یا عدم درگیری رکتوم “rectum”
• مدت زمانی که به این بیماری مبتلا شده‌اید

به طور معمول و با درصد بالا افراد مبتلا به کرون به عفونت‌های روده‌ای ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و قارچ‌ها نیز مبتلا می‌شوند. این شرایط می‌تواند بر شدت علائم تأثیر بگذارد و عوارضی ایجاد کند.

بیماری کرون و درمان‌های آن می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن نیز تأثیر بگذارد و باعث بدتر شدن این نوع عفونت‌ها شود.

عفونت مخمر “Yeast infections” در کرون شایع است و می‌تواند ریه‌ها و دستگاه روده را تحت تأثیر قرار دهد. توجه به این نکته بسیار مهم است که به منظور جلوگیری از عوارض بعدی، این عفونت‌ها با داروهای ضد قارچ تشخیص داده شده و به درستی درمان شوند.

 

علائم بیماری کرون

اغلب علائم بیماری کرون به تدریج ایجاد می‌شود. علائم خاص بیماری نیز ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. اگرچه این شرایط ممکن است اما به ندرت اتفاق می‌افتد که علائم به طور ناگهانی و چشمگیر ایجاد شوند.

اولین علائم بیماری کرون می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• اسهال
• گرفتگی شکم
• خون در مدفوع شما
• تب
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• احساس خالی نشدن روده‌ها پس از مدفوع
• احساس نیاز مکرر به حرکات روده

گاهی این امکان وجود دارد که این علائم را با علائم بیماری‌های دیگری مانند مسمومیت غذایی، ناراحتی معده یا آلرژی اشتباه بگیرید. در صورت ادامه علائم باید به پزشک مراجعه کنید.

علائم ممکن است با پیشرفت بیماری شدیدتر شوند.

علائم دردسرسازتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فیستول “perianal fistula” که باعث درد در قسمت تخلیه مقعد می‎شود
• زخم‌هایی که ممکن است در هر جایی از دهان تا مقعد ایجاد شوند
• التهاب مفاصل و پوست
• تنگی نفس یا کاهش توانایی ورزش به دلیل کم خونی

بررسی و تشخیص به موقع می‌تواند به شما کمک کند تا از عوارض شدید جلوگیری کنید و به شما این امکان را می‌دهد که درمان به موقع را شروع نمایید.

 

تشخیص کرون

هیچ نتیجه و آزمایش واحدی برای پزشکان و به منظور تشخیص بیماری کرون کافی نیست. آن‌ها با از بین بردن سایر علل احتمالی علائم شما شروع به بررسی و تشخیص می‌کنند. تشخیص بیماری کرون یک فرآیند آزمون و خطا (رد بیماری‌های دیگر)است.

پزشک شما ممکن است از چندین نوع آزمایش برای تشخیص استفاده کند:

• آزمایش خون به پزشک کمک می‌کند تا شاخص‎های خاصی از مشکلات احتمالی مانند کم خونی و التهاب را جستجو و بررسی کند.
• آزمایش مدفوع می‎ به پزشک کمک می‎کند وجود و عدم وجود خون را در دستگاه گوارش شما تشخیص دهد.
• این احتمال وجود دارد که پزشک شما برای گرفتن تصویر بهتر از قسمت داخلی دستگاه گوارش فوقانی، آندوسکوپی “endoscopy” تجویز کند.
• پزشک شما ممکن است برای بررسی روده بزرگ، کولونوسکوپی “colonoscopy” را توصیه کند.
• آزمایشات تصویربرداری مانند سی تی اسکن “CT scans” و اسکن ام آر آی “MRI scans” جزئیات بیشتری نسبت به یک رادیوگرافی متوسط ​​به پزشک می‌دهد. هر دو آزمایش، این اجازه را می‌دهند تا مناطق خاصی از بافت‌ها و اندام‌های شما را بررسی نمایند.
• این امکان وجود دارد که پزشک شما نمونه بافتی یا بیوپسی “biopsy” را طی آندوسکوپی یا کولونوسکوپی و به منطور بررسی دقیق بافت دستگاه روده جدا کرده باشد.

هنگامی که پزشک بررسی همه آزمایشات لازم را به پایان رساند و سایر دلایل احتمالی علائم شما را رد کرد، ممکن است به این نتیجه برسد که شما به بیماری کرون مبتلا هستید.

این امکان وجود دارد که پزشک شما چندین بار دیگر این آزمایشات را تکرار کند تا بافت بیمار را پیدا نماید همچنین نحوه پیشرفت بیماری مشخص گردد.

 

درمان بیماری کرون

در حال حاضر درمان قطعی‌ای برای بیماری کرون در دسترس نیست اما بیماری می‌تواند به خوبی کنترل شود. اما گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارد که می‌تواند از شدت و تکرار علائم شما بکاهد.

داروها

چندین نوع دارو برای درمان کرون در دسترس است. معمولاً از داروهای ضد اسهال و ضد التهاب به منظور درمان بیماری استفاده می‌شود. گزینه‎های پیشرفته‌تر شامل روش بیولوژیک “biologics” است که از سیستم ایمنی بدن برای درمان بیماری استفاده می‌کنند.

این که شما به چه داروها یا ترکیبی از آن‌ها نیاز دارید، به علائم، سابقه بیماری، شدت وضعیت و نحوه پاسخگویی به درمان بستگی دارد.

• داروهای ضد التهاب

دو نوع داروی ضد التهابی که پزشکان جهت درمان کرون استفاده می‌کنند، آمینو سالیسیلات “aminosalicylates” خوراکی و کورتیکواستروئیدها “corticosteroids” هستند. اغلب ‎داروهای ضد التهابی اولین داروهایی هستند که به منظور درمان بیماری کرون مصرف می‌کنید.

شما این داروها را هنگامی که علائم خفیفی همراه با ناراحتی در بیماری دارید، مصرف می‌کنید. کورتیکواستروئیدها  Corticosteroids” برای علائم شدیدتر استفاده می‌شوند اما فقط باید برای مدت کوتاهی مصرف شوند.

• تنظیم کننده‌های سیستم ایمنی

سیستم ایمنی بیش از حد فعال باعث التهاب می‌شود که این شرایط منجر به بروز علائم بیماری کرون می‌شود. داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند، به نام تعدیل کننده سیستم ایمنی، ممکن است پاسخ التهابی را کاهش داده و واکنش سیستم ایمنی بدن شما را محدود کنند.

• آنتی بیوتیک‌ها

برخی از پزشکان معتقدند که آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند به کاهش برخی از علائم کرون و برخی از عوامل احتمالی آن کمک کنند.

به عنوان مثال آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند باعث کاهش ناراحتی و بهبود فیستول‌ها شوند که این اتصالات غیرطبیعی بین بافت‌ها ایجاد می‌شود که با توجه به این وضعیت کرون ایجاد می‌گردد. همچنین آنتی بیوتیک‌ها باکتری‌های خارجی یا “بد” موجود در روده را که می‌توانند در التهاب و عفونت موثر باشند از بین می‌برند.

درمان‌های بیولوژیک

اگر کرون شدید دارید، پزشک ممکن است یکی از روش‎های درمان بیولوژیک را جهت درمان التهاب و عوارضی که ممکن است از بیماری ایجاد شود، امتحان کند. داروهای بیولوژیک می‎توانند پروتئین‌های خاصی را که باعث التهاب می‌شوند، مسدود کنند.

تغییرات رژیم غذایی

تغییرات غذایی باعث بیماری کرون نمی‌شود اما می‌تواند باعث شعله ور شدن بیماری شود.

پزشک شما پس از تشخیص کرون، قرار ملاقاتی با یک متخصص تغذیه ثبت شده (RD) را توصیه می‌کند. RD به شما کمک می‌کند تا درک کنید چگونه غذا بر روی علائم شما تأثیر می‌گذارد و چه تغییراتی در رژیم غذایی به شما جهت درمان بیماری کمک می‌کند.

در ابتدا آن‌ها ممکن است از شما بخواهند که یک دفترچه یادداشت غذایی داشته باشید. به طور کلی دفتر ثبت اطلاعات غذایی، جزئیات آن‌چه را که می‌خورید و احساس شما نسبت به غذای خورده شده را نشان می‌دهد.

با استفاده از این اطلاعات، RD به شما کمک می‌کند تا دستورالعمل‌های غذایی جدیدی ایجاد کنید. این تغییرات غذایی به شما کمک می‌کند تا مواد مغذی بیشتری از موادی که می‌خورید جذب نمایید و در عین حال اثرات جانبی منفی غذایی را نیز محدود کنید.

عمل جراحی

اگر درمان‌های غیر تهاجمی و تغییر در سبک زندگی باعث بهبود علائم شما نشوند، این امکان وجود دارد که جراحی لازم باشد. در نهایت طبق گزارشات بنیاد کرون و کولیت، حدود 75 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون در برخی از مراحل زندگی خود به عمل جراحی نیاز خواهند داشت.

برخی از انواع جراحی‎های کرون شامل برداشتن قسمت‎های آسیب دیده دستگاه گوارش و اتصال مجدد قسمت‌های سالم است. سایر اقدامات باعث ترمیم بافت آسیب دیده، مدیریت بافت اسکار یا درمان عفونت‎های عمیق می‌شوند.

رژیم غذایی بیماری کرون

یک برنامه غذایی تجویزی که برای یک فرد مبتلا به بیماری کرون کارساز باشد ممکن است برای شخص دیگری مفید نباشد. علت این موضوع این است که این بیماری می‌تواند مناطق مختلف دستگاه گوارش را در افراد مختلف درگیر نماید.

این نکته بسیار مهم است که بدانید چه چیزی برای شما بهتر است. این کار می‌تواند با پیگیری علائم شما هنگام افزودن یا حذف برخی از غذاها از رژیم غذایی، انجام شود. تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی ممکن است به شما در کاهش عود علائم و کاهش شدت آن‎ها کمک کند.

به طور کلی توجه به موارد زیر لازم است:

• میزان دریافت فیبر خود را تنظیم کنید

برخی از افراد به رژیم غذایی با فیبر و پروتئین بالا احتیاج دارند. برای برخی دیگر، وجود مواد غذایی حاوی فیبر بالا مانند میوه‌ها و سبزیجات ممکن است دستگاه GI را تحریک یا بدتر کند. اگر این شرایط ایجاد شود، این احتمال وجود دارد که به رژیم غذایی با فیبر کم روی آورید.

• مصرف چربی خود را محدود کنید

بیماری کرون ممکن است در توانایی تجزیه و جذب چربی در بدن شما تداخل ایجاد کند. این چربی اضافی از روده کوچک شما به روده بزرگ منتقل می‌شود که می‌تواند باعث اسهال شود.

• مصرف لبنیات را محدود کنید

شما در گذشته ممکن است عدم تحمل لاکتوز را تجربه نکرده باشید اما بدن شما در هضم برخی محصولات لبنی در هنگام ابتلا به بیماری کرون دچار مشکل می‌شود. مصرف لبنیات می‎تواند منجر به ناراحتی در معده، گرفتگی شکم و اسهال در برخی افراد شود.

• آب بنوشید

بیماری کرون ممکن است بر توانایی بدن شما در جذب آب از دستگاه گوارش تأثیر بگذارد. این موضوع می‌تواند منجر به کم آبی بدن شود. در صورت ابتلا به اسهال یا خون‎ریزی، خطر کمبود آب بسیار زیاد است.

• منابع جایگزین ویتامین‎ها و مواد معدنی را در نظر بگیرید

بیماری کرون می‌تواند بر توانایی روده شما در جذب صحیح مواد مغذی از مواد غذایی تأثیر بگذارد. خوردن غذاهای با مواد مغذی بالا ممکن است کافی نباشد. در مورد مصرف مولتی ویتامین با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید آیا این جایگزینی برای شما مناسب است یا خیر.

با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید چه چیزی متناسب با نیاز شما است. آن‌ها ممکن است شما را به RD یا متخصص تغذیه “nutritionist” ارجاع دهند. در کنار هم و با مشورت پزشک متخصص می‎توانید محدودیت‎های رژیم خود را شناسایی کرده و دستورالعمل‎هایی برای یک رژیم غذایی متعادل ایجاد نمایید.

 

درمان‌های طبیعی برای کرون

بسیاری از افراد از داروهای مکمل و جایگزین (CAM) برای بیماری‌ها و شرایط مختلف پزشکی از جمله بیماری کرون استفاده می‌کنند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده این داروها را به منظور درمان بیماری تأیید نکرده است اما بسیاری از افراد علاوه بر داروهای اصلی از این موارد نیز ‎ استفاده می‎کنند.

اگر می‌خواهید هر یک از این روش‌های درمانی را در کنار رژیم فعلی خود امتحان کنید، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان‌های جایگزین محبوب برای بیماری کرون شامل موارد زیر است:

• پروبیوتیک‌ها.

پروبیوتیک باکتری‌های زنده هستند که به شما کمک می‌کنند باکتری‌های خوب دستگاه روده را جایگزین و بازسازی کنید. همچنین پروبیوتیک‌ها ممکن است به شما کمک کنند تا میکروارگانیسم‌ها “microorganisms” تعادل طبیعی روده شما را بر هم نزنند و باعث شعله ور و حاد شدن کرون نشوند.

اطلاعات علمی در مورد اثربخشی این روش محدود است. شما می‌توانید به صورت آنلاین گزینه‌های گسترده‌ای از مکمل‌های پروبیوتیک را بررسی کنید.

پروبیوتیک‌ها مواد بالقوه مفیدی هستند که در گیاهان یافت می‌شوند مانند مارچوبه، موز، کنگر و تره فرنگی که به تغذیه باکتری‌های خوب روده و افزایش تعداد آن‌ها کمک می‌کند. پروبیوتیک‌ها نیز به شکل مکمل‌ها در دسترس هستند.

• روغن ماهی.

روغن ماهی سرشار از امگا 3 است. طبق یک مطالعه که در سال 2017 انجام شده است، تحقیقات در مورد درمان احتمالی بیماری کرون ادامه دارد. ماهی‌های روغنی مانند ماهی آزاد یا سالمون “salmon” و ماهی خال خالی یا ماکرال “mackerel” سرشار از امگا 3 هستند. همچنین شما می‌توانید مکمل‌های روغن ماهی را امتحان کنید و آن‌ها را به صورت آنلاین خریداری نمایید.

• مکمل.

بسیاری از مردم بر این باورند که گیاهان، ویتامین‌ها و مواد معدنی خاصی علائم انواع بیماری‌ها از جمله التهاب مرتبط با بیماری کرون را تسکین می‌دهند. همچنان تحقیقات در مورد این که کدام مکمل‌ها می‌توانند مفید باشند ادامه دارد.

• آلوئه ورا.

مردم بر این باورند که گیاه آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی است. از آن‌جا که التهاب یکی از علائم اصلی بیماری کرون است، اغلب مردم از آلوئه ورا به عنوان یک ضد التهاب طبیعی استفاده می‌کنند. با این حال هیچ تحقیق قطعی‌ای وجود ندارد که نشان دهد آلوئه ورا به درمان علائم کرون کمک می‎کند. اگر به این روش علاقه مند هستید، می‌توانید مجموعه‌ای از ژل‌ها، کرم‌ها، آب میوه‌ها و سایر موارد آلوئه ورا را به صورت آنلاین خریداری کنید.

• طب سوزنی.

این روش چسباندن استراتژیک سوزن به پوست به منظور تحریک نقاط و اعصاب مختلف بدن است. یک نظریه نشان می‌دهد که طب سوزنی ممکن است باعث ترشح اندورفین در مغز شود؛ مواد شیمیایی که درد را مسدود می‌کنند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند.

نتیجه یک مطالعه در سال 2014 نشان می‎دهد که طب سوزنی همراه با moxibustion (نوعی داروی سنتی چینی است که به شکل سوزاندن گیاه دارویی خشک شده بر روی پوست یا نزدیک آن عمل می‌کند)، علائم بیماری کرون را بهبود می‌بخشد. افراد مبتلا به بیماری کرون بعد از انجام طب سوزنی درد معده، اسهال و التهاب کمتری گزارش کردند.

در صورت استفاده از هرگونه درمان CAM یا داروهای بدون نسخه، این موارد را به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از این مواد می‌توانند بر کارایی داروها یا سایر روش‌های درمانی تأثیر بگذارند. در برخی موارد، یک اثر متقابل یا عارضه جانبی می‌تواند خطرناک باشد یا حتی تهدید کننده زندگی شود.

 

جراحی کرون

جراحی به منظور درمان بیماری کرون یک روش نهایی و آخرین گزینه محسوب می‌شود اما در نهایت سه چهارم افراد مبتلا به کرون به منظور تسکین علائم یا عوارض به نوعی جراحی نیاز دارند.

هنگامی که داروها موثر واقع نشدند یا عوارض آن در درمان و برای فرد بسیار شدید شد، این احتمال وجود دارد که پزشک یکی از جراحی‌های زیر را در نظر بگیرد.

• Strictureplastywidens و کوتاه کردن روده‌ها در جهت کاهش اثرات زخم یا آسیب به بافت انجام می‌شود.
• در طی برداشتن روده، بخش‌هایی از روده آسیب دیده برداشته می‌شود. روده سالم به منظور اصلاح روده‌ها به هم دوخته می‌شوند.
• Ostomy روشی است که از طریق آن بدن شما می‌تواند ضایعات را از بین ببرد. معمولاً این شیوه هنگامی انجام می‌شود که بخشی از روده کوچک یا بزرگ برداشته شود. هنگامی که پزشک زمانی برای بهبودی به روده‌های شما می‎دهد، این زمان می‌تواند دائمی یا موقتی باشد.
• کولکتومی “colectomy” بخشی از روده بزرگ را که بیمار یا آسیب دیده است بر می‌دارد.
• پروکتوکولکتومی “proctocolectomy” جراحی برداشتن روده بزرگ و راست روده است. اگر این جراحی را انجام دهید، به کولوستومی “colostomy” (سوراخ روده بزرگ برای تخلیه مواد زائد) نیز نیاز خواهید داشت.

جراحی بیماری کرون برای تسکین علائم مفید است اما بدون خطر نیست.

 

انواع بیماری کرون

شش نوع بیماری کرون وجود دارد که همگی براساس محل قرارگیری آن‌ها دسته‌بندی می‌گردند.

 انواع بیماری کرون به شرح زیر است:

• بیماری کرون گاستروودودنال “Gastroduodenal” عمدتا معده و اثنی عشر را که اولین قسمت روده کوچک شما است، تحت تأثیر قرار می‌دهد. حدود 5 درصد افراد مبتلا به بیماری کرون به این نوع بیماری دچار هستند.
• ژژونوئلیتیت “Jejunoileitis” در قسمت دوم روده شما ایجاد می‌شود که ژژنوم “jejunum” نامیده می‌شود. مانند کرون گاستروودودنال، این نوع بیماری کمتر رایج است.
• ایلئیت “Ileitis” التهاب در قسمت آخر روده کوچک یا ایلئوم “ileum” است. حدود 30 درصد از افراد مبتلا به کرون در این قسمت به بیماری مبتلا هستند.
• ایلئوکلیت “Ileocolitis” بر روی ایلئوم و روده بزرگ تأثیر می‌گذارد و شایع‌ترین نوع کرون است. تقریباً 50 درصد افراد مبتلا به بیماری کرون این نوع از بیماری را دارند.
• کولیت کرون در حدود 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون را درگیر می‌کند. این نوع از بیماری فقط روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. کولیت اولسراتیو و کولیت کرون فقط بر روده بزرگ تأثیر می‌گذارند اما کولیت کرون می‌تواند لایه‌های عمیق داخلی روده را تحت تأثیر قرار دهد.
• بیماری پریانال “Perianal” حدود 30 درصد از افراد مبتلا به کرون را درگیر می‌کند. غالباً این تغییر شامل فیستول یا ارتباط غیر طبیعی بین بافت‌ها، عفونت‌های عمیق بافتی و همچنین اسکارها و زخم‌های پوست خارجی اطراف مقعد است.

 

بیماری کرون و کولیت اولسراتیو “ulcerative”

بیماری کرون و کولیت اولسراتیو (UC) دو نوع IBD هستند. آن‌ها دارای ویژگی‌های مشابه هستند. به همین علت ممکن است آن‌ها را با یکدیگر اشتباه بگیرید.

بیماری کرون و کولیت دارای ویژگی‌های مشترک زیر هستند:

• اولین علائم و نشانه‌های بیماری کرون و UC بسیار مشابه هستند. این موارد می‌تواند شامل اسهال، درد و گرفتگی شکم، خون‌ریزی مقعدی، کاهش وزن و خستگی باشد.
• هر دو بیماری (UC و کرون) بیشتر در افراد 15 تا 35 ساله و افرادی که سابقه خانوادگی هر دو نوع IBD را دارند رخ می‌دهد.
• به طور کلی IBD به طور مساوی بر زنان و مردان تأثیر می‌گذارد اما شرایط و تاثیرپذیری بیماری ممکن است بسته به سن متفاوت باشد.
• علیرغم دهه‌ها تحقیق، دانشمندان هنوز نمی‌دانند چه عواملی باعث ایجاد هر دو بیماری می‌شود. در هر دو بیماری، عامل سیستم ایمنی بیش از حد تاثیرگذار است اما عوامل دیگر نیز نقش دارند.

تفاوت کرون و کولیت اولسراتیو در موارد زیر است:

• UC فقط روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیماری کرون می‌تواند بر روی هر قسمت از دستگاه گوارش شما از دهان گرفته تا مقعد تأثیر بگذارد.
• UC فقط روی خارجی‌ترین لایه بافت پوششی روده بزرگ شما که مخاط نامیده می‌شود، تأثیر می‌گذارد. بیماری کرون می‌تواند تمام لایه‌های بافت روده شما را از سطحی تا عمیق تحت تأثیر قرار دهد.

UC فقط یک نوع التهاب روده بزرگ است. چندین نوع کولیت دیگر نیز وجود دارد. همه اشکال کولیت همان یک نوع التهاب و آسیب روده را ایجاد نمی‌کنند.

 

آمار و ارقام ابتلا به بیماری کرون

منبع معتبر CCF و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آمار زیر را گزارش می‌دهند:

• در مجموع 3 میلیون آمریکایی به نوعی IBD دارند. این تعداد شامل بیش از 780،000 آمریکایی است که به بیماری کرون مبتلا هستند.
• افرادی که سیگار می‌کشند دو برابر بیشتر احتمال دارد که به بیماری کرون مبتلا شوند.
• در صورت درمان این بیماری به وسیله‌ی روش‌های دارویی یا جراحی، 50 درصد از افراد مبتلا به کرون در 5 سال از زمان تشخیص خود بهبود می‌یابند یا علائم خفیف‌تری را تجربه می‌کنند.
• حدود 11 درصد افرادی که به کرون مبتلا هستند‌، یک بیماری فعال مزمن را تجربه می‌کنند.

همچنین CCF موارد زیر را گزارش می‌کند:

• در سال 2004، 1.1 میلیون ویزیت در مطب پزشکان جهت درمان و مراقبت از بیماری کرون وجود داشته است.
• در سال 2010، بیماری کرون 187000 بستری در بیمارستان را تشکیل داد.
• به طور متوسط ​​هر فرد مبتلا به بیماری کرون سالانه 8.265 تا 18.963 دلار برای درمان یا مدیریت بیماری خود هزینه خواهد کرد.

با توجه به داده‌های منبع معتبر سال 2016 موارد زیر منتشر شده است:

• به طور معمول بیماری کرون در مردان به اندازه زنان رخ می‌دهد.
• از هر سه نفر مبتلا به کرون دو نفر قبل از سن 40 سالگی تشخیص داده می‌شوند.

 

بیماری کرون و ناتوانی

بیماری کرون می‌تواند کار و زندگی شخصی شما را مختل کند. همچنین این بیماری می‌تواند استرس مالی در شما ایجاد کند. اگر بیمه درمانی ندارید یا گاها بیمه هستید، هزینه‌های درمانی شما در سال می‌تواند در مجموع بسیار زیاد باشد.

اگر بیماری به اندازه کافی شدید شد و به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره شما تأثیر گذاشت، حتما در مورد مکان‌های درمانی تحت نظارت بیمه بررسی نمایید.

توجه داشته باشید که در حین کار ممکن است با فراز و نشیب‌های زیادی روبرو شوید. حتی ممکن است این بیماری شما را از کار بیندازد. گاها درمان نیاز به تکرار دارد و زمان بسیار زیادی از شما می‌گیرد.

این گزینه‌ها مناسب شماست‌، می‌توانید با انجام یکی از موارد زیر روند درخواست تأمین اجتماعی خود را شروع کنید:

• درخواست آنلاین
• نزدیک‌ترین دفتر تأمین اجتماعی به خود را پیدا کرده و به آن‌جا مراجعه نمایید.

 

بیماری کرون در کودکان

بیشتر افراد مبتلا به بیماری کرون در 20 و 30 سالگی تشخیص داده می‌شوند اما IBD در کودکان نیز ایجاد می‌شود. طبق بررسی‌های انجام شده در سال 2016، تقریباً از هر 4 نفر 1 نفر تا قبل از سن 20 سالگی علائم IBD را بروز می‌دهد.

بیماری کرون که فقط روده بزرگ را درگیر می‌کند در کودکان و نوجوانان بسیار شایع است. این بدان معنی است که تمایز بین کرون و UC بسیار دشوار است تا زمانی که کودک علائم دیگری از بیماری را نشان دهد.

درمان مناسب بیماری کرون در کودکان مهم است زیرا کرون درمان نشده می‌تواند منجر به تاخیر در رشد و ضعیف شدن استخوان شود. همچنین بیماری در این مرحله از زندگی ممکن است باعث پریشانی عاطفی قابل توجهی شود.

 درمان‌ کرون در کودکان عبارتند از:

• آنتی بیوتیک‌ها
• آمینو سالیسیلات‌ها “aminosalicylates”
• درمان‌های بیولوژیک “biologics”
• تنظیم کننده‌های سیستم ایمنی
• استروئیدها “steroids”
• تغییر رژیم غذایی

به طور معمول داروهای کرون عوارض جانبی قابل توجهی بر روی کودکان دارد. توجه به این نکته بسیار مهم است که به منظور یافتن گزینه‌های مناسب درمانی با پزشک کودک خود همکاری دقیق و مناسبی نمایید.

 

منابع:

www.medicalnewstoday.com

www.healthline.com